کتابخانه مدرنیته
  • مردم‌نگاری و طراحی زینب رضازاده
    پیشگفتار: ماهیت اجتماعیِ طراحی و لزوم شناخت «انسان‌» در معنای عام و «کاربر» به‌صورت خاص توسط طراحان، منجر شد که در اواخر قرن بیستم (حدود ۱۹۸۰) مردم‌نگاری به عنوان روش و رویکردی برای شناخت عمیق کاربران وارد حوزه‌ی طراحی شود و ترویج استفاده از آن در این حیطه باعث دست یافتن به نتایج سودمندی گردد.
  • آیا شهروندان تحصیل‌کرده به ارتقاء دموکراسی کمک می‌کنند؟ کوین کروک و همکاران
    آیا شهروندان تحصیل‌کرده‌ی کشورهای اقتدارگرایی که در آنها انتخابات برگزار می‌شود میل بیش‌تری به ایفای نقش در سیاست نشان می‌دهند؟ به تعبیر دیگر، آیا می‌توان گفت که آموزش موتور محرک مشارکت سیاسی و عامل گسترش فعالیت‌های مدنی است؟
  • چالش‌های کار جمعی در جامعه ایرانی: تحلیلی بر موانع و راه‌حل‌ها
    مقدمه: در عصر حاضر که جهان به سمت همکاری‌های بین‌المللی و کار تیمی حرکت می‌کند، توانایی همکاری مؤثر و کار جمعی به یکی از مهم‌ترین مهارت‌های قرن بیست و یکم تبدیل شده است. جامعه ایرانی علی‌رغم داشتن
  • چرا ما باورهای خود را نقد نمی‌کنیم میریام شوئنفیلد
    بسیاری از باورهای ما که نقش اساسی در جهان‌بینی‌مان دارد، برگرفته از جوامعی است که به آن تعلق داشته و در آن پرورش یافته‌ایم. والدین مذهبی بچه‌های مذهبی بار می‌آورند، مؤسسات آموزشیِ لیبرال، فارغ‌التحصیلان لیبرال تربیت می‌کنند و ایالت‌های دموکرات یا جمهوری‌خواه اغلب دموکرات یا جمهوری‌خواه باقی
فضای مجازی
  • نگاهی نو به”زندگی کوتاه تقی ارانی” در سالگر مرگ او – اسد سیف
    بر دیواری از خیابان فازانن اشتراسه (.Fasanenstr) در شهر برلین بر لوحه یادبودی نوشته شده: در این خانه در فاصله ۱۹۰۳ تا ۱۹۱۰دکتر تقی ارانی دانشمند ضد فاشیسم ایرانی، زندگی و کار می‌کرده است. در پایین همین لوحه نام دکتر تقی ارانی را به فارسی نیز نوشته‌اند. این خانه که در کنار “خانه ادبیات” برلین قرار
  • رضا شاه و ولیعهدش عباس میلانی
    چندی پیش مقاله‌ای درباره‌ی رضا شاه و تجددش نوشتم. بخشی است از کتابی که در باب رضا شاه در دست نوشتن دارم و قاعدتاً باید آن را «در جستجوی رضا شاه» نامید. سپس مطلبی با نام جنگ مسجد گوهرشاد
  • فیدل و ایده های او؛ به مناسبت ۹۷ امین سالگرد تولد فیدل کاسترو – ترجمه ی علی اورنگ
    به عنوان یک سیاستمدار، فیدل می دانست که چگونه بر سناریوهای خیلی پیچیده غلبه یابد. پیروزی انقلاب همچنین آغازی برای تشدید یک تهاجم بی سابقه بر علیه کوبا بود. چرا که وجود یک انقلاب پیروزمندانه در قاره ای که حیاط
  • مشروطه و افسانه‌هایش -سه مزدک بامدادان
    پیشکشی فروتنانه به دکتر آجودانی و «مشروطه ایرانی»اش نگاه ابن‌هشامی به تاریخ نگاهی رمانتیک است. نگاه رمانتیک آدمی را دچار افسون می‌کند و پژوهشگر افسون‌زده به‌ناگزیر افسانه می‌بافد. از دیگرسو نگاه مانوی ما ایرانیان به پدیده‌ها نگاهی «یا رومیِ روم، یا زنگیِ زنگ» است و آن جهان‌بینی دوگانه‌گرا که با بخش

در طول چند دهه اخیر، گرایش‌های متقابل درباره مدیریت کشورداری آینده ایران موجب جدایی میان گروه‌های سیاسی شده است. برخی جریانات متمایل به طیف چپ، و برخی گروه‌های قومی، نه فقط به فدرالیسم همچون تنها مدل زمامداری کشور پس از جمهوری اسلامی معتقدند، بلکه قبول آنرا شرط هرگونه همکاری جدی با دیگر گروه‌ها و شخصیت‌ها می‌دانند. در مقابل برخی دیگر هرگونه اعتقاد به فدرالیسم را تلاشی برای تجزیه ایران قلمداد می‌کنند.

اعتقاد به نظام فدرال برای آینده ایران پس از جمهوری اسلامی، از درک ویژه‌ای از نظام متمرکز ناشی می‌شود. برای گریز از ظلم نظام متمرکز و خودکامۀ جمهوری اسلامی، بی‌تامل، برقراری فدرالیسم راه حل قطعی قلمداد شده و آن را همطراز آزادی و گریز از خودکامگی دانسته‌اند. اما آیا فدرالیسم لزوما پیام‌آور آزادی و رفع خودکامگی ست؟

برای بسیاری دیگر ساختار غیر متمرکز راه حل سنجیده‌تری جلوه کرده است. برخی از اینها نظام غیر متمرکز را همان فدالیسم خوانده‌اند. اما آیا این دو یکی ست؟ اما همه این تلاش‌ها برای گریز از تمرکزگرایی ست. ولی آیا به‌واقع درک روشنی از نظام تمرکزگرا داریم؟ آیا تمرکزگرایی لزوما به معنای خودکامگی هم هست؟ و فدرالیسم لزوما به معنای آزادی بیشتر و نظام متمرکز نمودی از تقلیل آزادی ست؟

آیا اعتقاد به این مدل‌ها برگرفته از یک تحلیل مشخص از شرایط خاص ایران است و یا به‌گونه یک “عکس‌العمل” در برابر ظلم نظام حاکم در ما شکل گرفته؟ آیا رهروان نظام غیرمتمرکز و نیز فدرالیسم درک روشنی از این مدل‌ها در دست دارند؟ به‌راستی تفاوت این دو نظام در کجاست؟ و آیا گذار از نظام متمرکز و خودکامه به یک ساختار غیر متمرکز از مراحلی می‌گذرد، و یا این امر می‌تواند به یک باره و با تدوین یک قانون و یا با یک انقلاب سیاسی محقق گردد؟

در گفتگویی که در اینجا ارائه می‌دهم، بدون قضاوت درباره هیچ گروه و هیچ گرایشی، مقدماتی تحلیلی درباره چالش میان نظام متمرکز، غیر متمرکز و ساختار فدرالیسم را ارائه می‌دهم.

در گفتگوی بعدی جزئیات بیشتر این بحث را مطرح خواهم کرد.

print
مقالات
  • نگاهی بر رمان «من در پرانتز» اثر فریبا صدیقیم مائده محمدی
    رمان «من در پرانتز» نوشته فریبا صدیقیم را در ایام کشدار و تمام نشدنی عید خواندم. رمانی خوش‌خوان و در عین حال پر پیچ و خمی است. نویسنده، خواننده و مخاطب­های خود را دست کم نگرفته و از فضاها و شرایط مهاجرت کاملا آگاه و شاید هم تجربه کرده‌است. از این رو به این نکته اشاره می‌کنم، چون در سال­های اخیر
  • دست داخل واژن و مقعد زندانیان + لخت شدن بازداشتی‌ها جلوی کودک ۳ ساله یکی از مامورین
    در روزهای گذشته روایت‌هایی از برهنه کردن زنان در بازداشتگاه‌های جمهوری اسلامی منتشر شده است؛ روایت‌هایی تکان دهنده حاکی از آن که بسیاری از این زنان مجبور به برهنه شدن کامل مقابل دوربینی بوده‌اند که
  • من احساس غرور می‌کنم داریوش مجلسی
    امروز خبری از یکی از طیف‌های اصلاح‌طلبان، حامیان پزشکیان، داخل کشور به دستم رسید که در مقایسه با مدت بسیار کوتاهی که وی شروع به کار کرده، نه تنها قدری باور نکردنی، بلکه بیشتر باعث شعف و تا حدی هم غرورم گردید. فهرستی بود از تصمیماتی که اتخاذ و حتی وارد مرحله اجرائی شده. به این دلیل قدری باور نکردنی،
  • خامنه‌ای حتی جرأت اردوغان را هم ندارد حسن هاشمیان
    علی‌رغم تمام انتقاداتی که متوجه اردوغان است، اما حاکم دو دهه اخیر ترکیه، برخلاف خامنه‌ای جرأت آن را دارد که خود را مستقیم در معرض انتخابات مردم قرار دهد، طرحها و دیدگاه‌های خود را به رفراندم بگذارد و در انتخابات
مدرنیته در عمل