آیا در ایران حزبی به معنای حقیقی وجود دارد؟ علیرضا نوری‌زاده نویسنده و روزنامه‌‌نگار : خمینی اعتقادی به تحزب نداشت. در واقع احزاب تنها می‌توانستند صحنه‌گردان میدان سیاست شوند؛ زیرا او میدان را برای خود و خالی از اغیار می‌خواست. او در گفت‌وگویش با دکتر مظفر بقایی که بسیار بیش از مرحوم مهندس بازرگان با او آشنایی و همدلی داشت، گفته بود حزب زحمتکشان را منحل کنید تا تعارضی پیش نیاید. آقایان [یعنی Continue reading →

دموکراسی سوسیالیستی کثرت‌گرا مدل بازی است که سطوح مختلف سوسیالیسم را در خود جای میدهد. مدل های تغییر از پایین به بالا و تغیییر از بالا به پایین را ترکیب می‌کند و آن ها را رقیب یکدیگر نمی¬بیند. این مدل در درون نظام سوسیالیستی کار میکند نه درون سرمایه داری؛ با این تفاوت که کثرت گرایی و آزادی های لیبرال را می¬پذیرد. این نظام ترکیبی از مجموعه¬های کمونیسم و دموکراسی اجتماعی است و از Continue reading →

ایران همواره در نظام بین‌المللی درصدد بوده تا نقش‌آفرینی مثبتی مبتنی بر کسب منافع ملی داشته باشد و در این راستا نیز تلاش داشته تا با همه کشورها مناسبات مثبت و سازنده‌ای داشته باشد. به گزارش باریخ نیوز به نقل از آرمان ملی؛ با این حال در مقاطع مختلف شاهد آن بوده‌ایم که سیاست خارجی کشور به لحاظ رویکرد عملیاتی با تغییراتی مواجه بوده است. چه اینکه در برخی دولت‌ها شاهد پررنگ‌شدن تعامل با Continue reading →

خودشان می‌گویند ما در حزب کمونیست دموکراسی داریم و راست هم می‌گویند. آنجا دیگر کسی خودسانسوری ندارد. آنجا همه حرف‌ها به‌صورت رک و علمی و دقیق براساس داده‌ها و اطلاعات واقعی زده می‌شود. بنابراین بر Continue reading →

شوروی بزرگترین خطر بر علیه سرمایه داری بود چرا که بشارت دهنده جهان واقعی دیگری بود که واقعا وجود داشت – ایده ای که حالا فقط غالبا مثل یک شعار اعتراضی پوچ احساس می شود. حتی اگر که این ابتکار در شوروی در زمینه های مختلف با شکست مواجه شد، موجودیت آن الهام بخش پروژه های اتوپیایی جسورانه بیشتری در جاهای دیگر بود Continue reading →

چکیده: در سال‌های بعد از انقلاب در ایران، حرکتی که حتی پیش از این فرایند دگرگونی عمیق جامعۀ ما آغاز شده بود، یعنی ورود گستردۀ زنان به عرصۀ جامعۀ مدنی در تمام سطوح، نه تنها متوقف نشد، بلکه هر‌چه بیشتر به حرکتی قدرتمند تبدیل شد که در طول تقریبا دو دهه موقعیت زنان را در بخش‌هایی مهم از جامعۀ ما به کلی تغییر داد. حضور گستردۀ زنان در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی یکی از این بخش‌ها است که Continue reading →

تا مدتی پیش، بریکس یک باشگاه دیپلماتیک متشکل از «برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی» بود که از هر گوشه‌ای از جهان در حال توسعه عضوگیری کرده بود، به جز خاورمیانه. اما این وضعیت اخیرا تغییر کرده است. از میان شش کشور دعوت شده برای پیوستن به بلوک در نشست سالانه اخیر، چهار کشور یعنی مصر، ایران، عربستان سعودی و امارات متحده عربی، از منطقه خاورمیانه هستند. اگر همه آن‌ها در بریکس پذیرفته شوند، خاورمیانه بیش از یک سوم اعضای بلوک جهان در حال توسعه را تشکیل خواهد داد. Continue reading →

«اینجا خونه‌ی تو هم باشه، الان که ما اینجا هستیم، محل کارِ ماست». این جمله نقل‌قولی است از یکی از مأموران امنیتی که در آبان‌ماه برای بازداشت یک زوج خبرنگار و تفتیش به خانه‌ی آن‌ها رفته است. مأمور به زن تحکم کرده که Continue reading →

در بخش پیشین به تغییر نگرش دختران نسبت به نقش‌های زنانه و اجتماعی اشاره کردیم که در ایران نیز همچون سایر کشورها بر دو حوزۀ ذهنی ‌و مادی اتفاق افتاده‌ است. اما بحث خود را می‌توانیم از حوزۀ مادی آغاز کنیم: Continue reading →

برخی از اصحاب کراواتی خاصه خمینی «چپ» بودند اما کمتر کسی از آن‌ها دلداده روس‌ها بود و رو به قبله کرملین نماز می‌خواند. یزدی، چمران، بنی‌صدر، قطب‌زاده و به‌ویژه این آخری به شوروی بسیار بدبین بودند. روس‌ها هم جبهه ملی و عبورکنندگان از حاشیه‌اش را دشمن خلق‌ها و نوکر آمریکا می‌دانستند و عنوان «مثلث بیق» را روزنامه آهنگر، از توده‌ای‌های سابق، سر زبان‌ها انداخت. Continue reading →

کافی‌ است تا نام فیلم ‏هایی مثل «اجاره‌نشین‌ها»، «هامون»، «ناخدا خورشید»، «ای ایران»، «در مسیر تندباد»، «نون و گلدون» و «کیمیا» را به یاد آوریم و آنها را به‌نام تهیه‌کننده ‏ای به‌اسم «هارون یشایایی» گره بزنیم تا جایگاه و اعتبار این نام در سینمای ایران را دریابیم. او وقتی به ‏همراه بیژن جزنی از زندانی که به جرائم سیاسی افتاده بودند، آزاد شدند، تصمیم گرفتند کار مستندسازی را شروع کنند. بعد نوبت به تهیه Continue reading →

یادداشت سردبیر: یورگن هابرماس و آصف بیات متفکران برجسته جهانی هستند. کتاب‌های آنها به چندین زبان ترجمه شده است و در دانشگاه‌های سراسر جهان تدریس می‌شود. هابرماس در کنار تئودور آدورنو، ماکس هورکهایمر و هربرت مارکوزه، بخشی از مکتب نظریۀ انتقادی افسانه‌ای فرانکفورت است. با این حال، او بیشتر با ایده‌هایش دربارۀ «حوزۀ عمومی» – قلمرویی که در آن شهروندان گرد هم می‌آیند تا در مورد Continue reading →

تبلور قرارداد اجتماعی نوین در آینده‌ی ایران: چه شکل جمهوری‫خواهی می‫تواند اکثریت اپوزیسیون و احزاب را در خود جای بدهد؟ نظام جمهوری ایران دمکرات آینده از نظر شما چه شکل و ساختاری دارد؟‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ بخش بزرگی از نیروها و بلوک‫های سیاسی خواهان گذار از جمهوری اسلامی و استقرار یک نظام سیاسی جدید هستند که در آن دین و ایدئولوژی از حاکمیت جدا باشد. در این زمینه راه‫ها و طرح‫هائی هم وجود دارد که می‫توان به چهار مورد زیر اشاره کرد: Continue reading →

دکتر مصطفی ملکیان فیلسوف و استاد فلسفه و جامعه‌شناسی است. او بعد از تمام کردن دورۀ دبیرستان به دانشگاه رفت و در رشتۀ مهندسی مکانیک ادامه تحصیل داد و لیسانس گرفت. Continue reading →

فلسطینیان در تاریخ معاصر خود، فاقد کشوری واقعی و رئیس جمهوری حقیقی بودند ولی همواره از یک آرمان و نفر اول برخوردار هستند. حاج امین الحسینی که رهبری دینی، اجتماعی و سیاسی در او جمع‌شده بود،از همان ابتدای دوران نکبت، نفر اول عرصه فلسطین قلمداد شد. Continue reading →