خواهشی از مردم طبیعت‌دوست!

ای مردم طبیعت‌دوستی که در روز طبیعت به قصد به در کردن سیزده، سرازیر پارک‌ها، جنگل‌ها، مراتع، باغ‌ها، جلگه‌ها، دشت‌ها و دامنهٔ کوه‌ها می‌شوید بالاغیرتاً حرمت طبیعت را پاس بدارید و در پشت سر‌، حجم هولناکی از سفره‌های پلاستیکی یک‌بار‌مصرف، بطری‌های نوشابهٔ خانوادگی، باقیماندهٔ غذا، پوشک بچه، خاکستر زغال، آتش روشن و غیره از خود در طبیعت به یادگار نگذارید که روز بعد هر کس از آنجا گذر کند گمان برد قومی ناشناخته به زمین حمله آورده‌اند تا آن را از هر جهت آلوده و تخریب کنند!
بله، می‌دانم که برخی خواهند گفت؛ این هم “تقصیر ملاهاست” و باید از آنها انتقاد کرد نه از مردمی که شاخهٔ درختان را می‌شکنند، احشام خود را در جنگل می‌چرانند، در زیر درختان و کنار بوته‌ها آتش می‌افروزند و پوشک نوزادان و انواع دیگر زباله‌ها را در دل طبیعت رها می‌کنند!
گویی در کشور ما چیزی به اسم مسؤلیت فردی وجود ندارد! هر وقت از کسی یا کسانی انتقاد شود که چرا به حقوق عمومی تجاوز می‌کنند با خشم و پرخاش پاسخ می‌دهند که “تو اگر راست می‌گویی یقهٔ حکومتی‌ها را بگیر که چنین و چنان می‌کنند، زورت به من رسیده است؟”
واقعاً که! به نظرم برخی از این رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور در ترویج این فرهنگ بین مردم ما بی‌تقصیر نباشند!
در ضمن، این ” آمران به معروف و ناهیان از منکر”ی که به جای پرداختن به احوال خویشتن، نگران به گناه افتادن خلق‌الله از بیرون افتادن تار مویی و یا حرکت موزونی هستند، اگر راست می‌گویند برای حفظ پاکی طبیعت و جلوگیری از آلودگی آن، کمی همت کنند و به جای ایجاد مزاحمت برای مردم، کار خداپسندانه‌ای به انجام برسانند.
#احمد_زیدآبادی