هم حضور دستفروشان و هم میل خریداران به خرید از آنان، دو علامت از یک بیماری مشترک است؛ این بیماری در دل اقتصاد کشور نهفته است و مشکل دستفروشان و خریداران درواقع علامت یا تب و لرز حاصل از بیماری مذکور است. به همین دلیل نیز با جمع کردن دستفروشان و درگیری با آنان یا فرمان و دستور دادن به مردم برای خرید نکردن از دستفروشان، هیچ تحول خارق العادهای رخ نخواهد داد. دستفروشی مثل تب و نشانهای از اقتصاد رو به احتضار است. حتی مردم جامعه نیز متوجه افزایش دستفروشان میشوند و اتفاقا همین افزایش دستفروشی، مردم را نگران و ملتهب میکند. شهرداریها و دولت علائم بیماری را سرکوب میکنند، اما به فکر درمان ریشهای مشکل نیستند. دولت چارهای ندارد به جز این که با برنامه ریزی درست با این شرایط برخورد مناسب داشته باشد و به فکر اصلاح ساختار اقتصاد کشور باشد.
فرارو– مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران روز یکشنبه ۱۱ تیرماه، در طرح انتقادی نسبت به موضوع ساماندهی دستفروشان در تهران گفت: «نمیدانم ساماندهی مشاغل شهرداری تهران چه کار میکند؟ شب گذشته مدیرعامل این شرکت پاسخهایی را دادند، اما جواب وضع موجود نبود. خود ساماندهی باید ساماندهی شود وگرنه با این ساماندهی به جایی نمیرسیم.» چمران گفت: «درست است که باید برای مردم کار درستی پیدا کنیم و این موضوع وظیفه دولت و همه است، ولی شغل کاذب نمیتواند شغل باشد.»
به گزارش فرارو، علیرضا زاکانی، شهردار تهران دستفروشی را به عنوان شغل تعریف میکند؛ این در حالیست که تبعات اشتغال غیر رسمی برای اقتصاد ایران مورد توجه برخی تحلیلگران اقتصادی قرار گرفته است.علی قنبری میگوید: «حضور دستفروشان در خیابانهای پرتردد و مترو، نشان میدهد جامعه ما به سمت شغلهای آسیب پذیر حرکت میکند. این نوع مشاغل نه تنها خود آسیب پذیرند، بلکه برای جامعه نیز آسیبهایی ایجاد میکنند.»