تلاش تازه خامنه‌ای در سرکوب ایرانیان خارج م. روغنی

در پیش از انقلاب شماری از دانشجویان ایرانی در کشورهای اروپایی و آمریکایی حضور داشتند که بخشی از آنان در کنفدراسیون دانشجویان خارج کشور سازماندهی و برپایه ایدئولوژی‌های گوناگون چپ و یا اسلامی علیه رژیم شاه به فعاالیت سیاسی می‌پرداختند. بسیاری از این دانشجویان پس از پایان آموزش دانشگاهی به کشور باز می‌گشتند. در این دوران می‌توان به مهاجرت موقتی کارگران ماهر و غیر ماهر ایرانی به برخی از کشورهای خلیج فارس نیز اشاره کرد.

در جریان انقلاب ۵۷ و پس از آن، بسیاری از کارگزاران و هواداران نظام پادشاهی کشور را ترک و بیشتر به آمریکا مهاجرت کردند. با نمایان شدن ماهیت ارتجاعی و انحصارطلب دارو دسته بنیادگرای هوادار خمینی، ضدیت و مخالفت برخی از احزاب و گروهای هوادار انقلاب با رژیم تازه آغاز گردید و در پی آن سرکوب مخالفین در دستور کار رژیم اسلامی قرار گرفت.

رژیم تازه با برپایی انقلاب فرهنگی و در جریان گروگان‌گیری کارکنان سفارت آمریکا در تهران و جنگ با عراق، به تدریج احزاب و گروه‌های مخالف را یکی پس از دیگری سرکوب و هواداران آنها را به زندان انداخت. خمینی حتی حزب توه و برخی از گروه‌های چپ ایدئولوژی زده که خمینی را “ضد امپریالیسم” می‌سنجیدند و از وی پشتیبانی می‌کردند، برنتابید و به قلع و قمع آنان نیز پرداخت.

در سال ۱۳۶۳، با فرار بنی‌صدر و رجوی از ایران کلیه گروه‌ها و احزاب مخالف از صحنه سیاسی ایران حذف و به ناچار سیل مهاجرت سیاسی از کشور به اوج خود رسید. بسیاری به کشورهای اروپایی، کانادا، استرالیا و آمریکا و برخی به اتحاد شوروی مهاجرت و یا پناهنده شدند.

با خروج مخالفین، بخشی از مبارزه علیه جمهوری جهل و جنایت به خارج کشور منتقل شد و خمینی و کارگزاران نزدیکش برای سرکوب رهبران مخالف و یا فراریان از کشور وارد کارزار شدند. این در حالی بود که براساس برخی از منابع رسمی، شمار ترور شدگان عقیدتی و سیاسی در پروژه قتل‌های زنجیره‌ای در داخل، از ۳۰۰ تا بیش از ۱۰۰۰ نفر برآورد می‌شد که ۱۸۰ تن تنها از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۷ ترور و به قتل رسیده بودند.[۱]

– از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۹۹، ترورهای انفرادی بسیاری در خارج کشور روی داد که به عوامل جمهوری جهل و جنایت نسبت داده شده است. از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– در سال ۱۳۵۸، شهریار شفیق پسر اشرف پهلوی و در سال ۱۳۶۳، ارتشبد اویسی و برادرش در پاریس با شلیک گلوله به سر ترور شدند.

– در سال ۱۳۶۶، علی‌اکبر محمدی، ۳۶ ساله، خلبان پیشین هاشمی رفسنجانی که با هواپیمای جت دولتی به بغداد فرار کرده بود و در‌ هامبورگ به عنوان پناهنده بسر می‌برد، با شلیک پنج گلوله بقتل رسید.

– در سال ۱۳۶۸، پس از مرگ خمینی و آغاز رهبری خامنه‌ای، مذاکراتی در شهر وین اتریش از جمله میان دکتر قاسملو رهبر حزب دمکرات کردستان و “مذاکره کنندگان” رژیم صورت می‌گیرد که در جریان آن دکتر قاسملو و دوتن از رهبران دیگر کرد ترور می‌شوند[۲]. دولت اتریش بنا به ملاحظات اقتصادی، تروریست‌ها را سریعا به ایران باز می‌گرداند!

– در سال ۱۳۷۰ عبدالرحمان برومند رئیس هیات اجرایی نهضت مقاومت ملی ایران در برابر خانه‌اش با ضربات کارد به قتل رسید.

– پروژه ترور شاهپور بختیار همراه با منشی‌اش نیز از درون رژیم ولایی با هدف ایجاد ترس میان مخالفان خارج کشور، طراحی و در سال ۱۳۷۰ به فجیع‌ترین شکلی انجام شد. از سه نفر تروریست اسلامی، تنها یک نفر دستگیر و پس از مدتی در ازاء آزادی “کلوتیلد ریس” معلم فرانسوی به ایران برگردانده شد!

– در سال ۱۳۷۱، فریدون فرخزاد منتقد رژیم با ضربات چاقو به ناحیه دهان و پشت، در آپارتمانش به قتل رسید.

– سه سال پس از کشته شدن دکتر قاسملو، صادق شرفکندی رهبر بعدی حزب دمکرات در رستوران میکونوس برلین آلمان همراه چند تن دیگر ترور شد و در دادگاه میکونوس رژیم به تروریسم دولتی متهم گردید.

– برپایه گزارش وزارت خارجه آمریکا، جمهوری جهل و جنایت از زمان تاسیس تا اواخر دهه نود بیش از ۳۶۰ ترور خارجی انجام داده است. بر پایه این گزارش، ترورها در آمریکا، تاجیکستان، جمهوری آذربایجان، قبرس، ترکیه، پاکستان، عراق، هند، فیلیپین، امارات متحده عربی، اتریش، آلمان، ایتالیا، انگلیس، فرانسه، سویس، هلند و رومانی انجام شده است.[۳]

– گزارش بنیاد برومند شمار ترورها و آدم ربایی‌ها را ۵۴۰ ارزیابی می‌کند[۴] بنا براین گزارش کشورهای عراق (۳۸۰ مورد) بقیه خاک عراق (۳۰)، پاکستان (۳۰)، ترکیه (۲۸)، فرانسه (۱۳) افغانستان (دستکم ۹ مورد) و آلمان و در مجموع حداقل در بیست کشور دنیا در فهرست این گزارش ذکر شده‌اند.

– از موارد آدم‌ربایی‌ها می‌توان به ربایش روح‌الله زم اشاره کرد که با فریب به عراق کشانده و از آنجا ربوده و در ایران اعدام شد.

– اذیت و آزار روزنامه‌نگاران شبکه‌های تلویزیونی خارج کشور از جمله بی‌بی‌سی فارسی، ایران ایترنشنال و خانواده‌های آنان در ایران نوعی دیگر از ترور غیر فیزیکی روزنامه‌نگارانی است که تنها وظیفه حرفه خود را که اطلاع‌رسانی سانسور نشده به داخل کشور است انجام می‌دهند.

– مورد دیگر گروگان‌گیری ایرانیان دو تابعیتی به منظور باج‌خواهی و مبادله آنان با تروریست‌های ولایی در کشورهای اروپایی و یا آمریکای شمالی است که موارد بسیاری از آن از جمله مبادله اسدی دیپلمات تروریست با یک توریست بلژیکی، گزارش شده است.

پس از جنبش زن زندگی آزادی و برای اولین بار بسیج گسترده ایرانیان در غربت علیه کشتار و سرکوب جوانان دختر و پسر در ایران و تظاهرات بی سابقه‌ای که کشور‌های غربی را از مماشات بیشتر با جمهوری فاشیستی اسلامی باز می‌داشت، خامنه‌ای با “خائن خواندن عناصر پادوی خارج کشور”، کوشیده است سرکوب و ارعاب را در آستانه سالگرد قتل ژینا امینی، علیه کلیه ایرانیان خارج کشور گسترش دهد.

در تازه‌ترین نمونه ویدئویی از سوی فردی مظنون به همکاری با وزارت اطلاعات ایران و یا سازمان بسیج در تورونتوی کانادا، انتشار یافته است که سوار بر خودرو، با بلندگو و سردادن شعار “مرگ بر ضد ولایت فقیه” در محله خرید و پر رفت‌وآمد ایرانیان و معرفی خویش به عنوان “سرباز گمنام امام” و تایید سخنانش از سوی دیگر سرنشیان، می‌کوشد در میان عابرین ترس و ارعاب ایجاد کند.

این ویدئو با واکنش برخی از کنشگران و دانشگاهیان ایرانی مقیم قرار گرفته که از دولت کانادا و برخی از نمایندگان مجلس فدرال خواستار رسیدگی و شناسایی عوامل بالقوه ترور از سوی خامنه‌ای و اخراج آنان به منظور حفظ امنیت ایرانیان دوتابعیتی ساکن در کانادا شده‌اند.

خنثی کردن تلاش‌های سرکوب‌گرانه و انتقام‌جویانه خامنه‌ای از ایرانیان خارج کشور وظیفه تک تک ما و نیز مخالفین صد پاره ایرانی است که شوربختانه هنوز در ایجاد همکاری و همیاری و اجتناب از درگیری‌های فرقه‌ای ناکام مانده‌اند.

شهریور ۱۳۴۲