جنگ وحشتناک غزه وارد نقطه عطف آتشبس و جزئیاتش شده است و صحبتهای «عملی» در مورد بهای توقف موقت جنگ و یا آتش بسهای دیگری، آغاز شده به امید اینکه همه طرفها کوتاه بیایند. اکنون به تدریج نوری در انتهای تونل می بینیم، حتی اگر از راه دور باشد اما بهتر از تاریکی کاملی است که از 7 اکتبر شروع شده و تا به امروز ادامه دارد. اما آیا آزادی حدود 150 اسیر فلسطینی در ازای حدود 50 اسیر توسط حماس ارزش پرداخت این بهای سنگین را داشت؟ بهایی که منجر به نزدیک به 15 هزار کشته و چندین برابر آن مجروحان و آوارگان، تعداد زیاد خانه های ویران شده، نابودی مؤسسات عمومی و نیز ایجاد فجایع جدید شد؟
پاسخ به اين سوال را آزاد میگذاریم، چون طبق معمول، بحث بر سر این موضوع امروز یا فردا حل نمیشود. اما پرسش اساسی دیگر این است که این جنگ چه حقایقی را آشکار کرد؟
اولین واقعیت این است که در شرایط دشوار، تنها آغوش عربی است که توانایی تحرک سیاسی و بینالمللی، علاوه بر تقدیم کمک های بشردوستانه برای مردم فلسطین و دفاع از آرمان آنان را دارد. البته من درباره میزان کمک های پزشکی و بشردوستانه ایران در مقایسه با میزان حمایتهای عربی از غزه اطلاعی ندارم.
این جنگ همچنین نشان داد که سیاستهای کور اسرائیل به رهبری جناح راست، خود اسرائیل و مردمش را به سمت گزینه های پوچ گرایی سوق میدهد. ترویج راهحلهای حماسی «رستاخیزی» مبنی بر خرافات افراطگرایان در اسرائیل، دستورالعملی برای جنگهای بیپایان است. آن طور که بن گویر و بقیه افراط گرایان اسرائیلی میخواهند فلسطینی ها از سرزمین خود نخواهند رفت هر چقدر هم اسرائیل نیرو و جنگنده بفرستد.
آیا نخبگان اسرائیلی پس از توقف ماشین جنگ از خواب بیدار خواهند شد و درک خواهند کرد که هیچ راهحلی برای دولت و مردمشان چیزی جز همزیستی مسالمتآمیز در کنار فلسطینیها وجود ندارد؟
شاهزاده محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی در نشست اخیر بریکس، گفت که غزه شاهد «جنایتهای وحشیانه» علیه غیرنظامیان، مردم بیگناه، مراکز بهداشتی و عبادتگاه ها است و این امر مستلزم تلاش جمعی است تا این فاجعه انسانی متوقف شود. او در موضعی قابل توجه از همه کشورها خواست صادرات سلاح به اسرائیل را متوقف کنند.
این مطالبات و اعلان مواضع سعودی محدود به سخنرانیها نیست بلکه کشورهای عربی و اسلامی را در اجلاس ریاض گرد هم آورد که این نشست منجر به تشکیل کمیتهای از وزرای امور خارجه این کشورها به ریاست پادشاهی عربی سعودی شد که بلافاصله تحرک سیاسی بین المللی خود را با سفر به کشورهای مهم جهان، از چین به منظور بسیج مواضع بین المللی برای تجسم محتوای بیانیه اجلاس، آغاز کرد.
نتیجه گیری شامل و عبرت آموز از فاجعه غزه چیست؟!
امیر قطر در سخنرانی خود اجلاس بریکس تصریح کرد: «برای دستیابی به امنیت و ثبات در فلسطین راهی جز تصمیمات مربوط به راه حل دوکشوری وجود ندارد تا مردم فلسطین بتوانند به حقوق مشروع خود دست یابند و کشور فلسطین را در مرزهای 1967 تشکیل دهند.»
راهحل واقعی این است یا «طوفان» واقعی که همه چیز در مسیر خود را ویران می کند و اولین قربانیان آن کسانی خواهند بود که امروز در غزه و اطراف در ویرانههای باقی مانده میجنگند.
منبع: الشرق الاوسط
ترجمه: العربیه فارسی