اخراج ایرانیان از آلمان؛ در سرمایه داری انسانیت وجود ندارد

آلمان می‌خواهد بار دیگر پناهجویانی که درخواست‌شان رد شده را به ایران بازگرداند. روزنامه ی آلمانی تاتس در تفسیر کوتاهی پیرامون این تصمیم تحت عنوان یک «مشکل سیستمی» می نویسد: آرزوها برای سال نو؟ برای بسیاری از پناهندگان، مجوز اقامت دائم در آلمان احتمالاً در صدر این آرزوها قرار دارد. با این حال ، برای ایرانیانی که به دنبال اقامت هستند، این حق در سال جدید لغو شده است.

دلیل این تصمیم، بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران نیست. وضعیت در ایران همچنین با خودسری و سرکوب گسترده به ویژه علیه زنان، اقلیت های اجتماعی و اعضای اپوزیسیون مشخص می شود.

برخی فکر می کنند آلمان می خواهد پناهندگان را به ایران برگرداند، زیرا در این کشور کسانی هستند که ولع سیری ناپذیری برای اخراج خارجی ها دارند. اما افراط گرایان راست فقط عامل سیاست ضدطبقاتی از بالا هستند. آنها با طنزها و نفرت پراکنی های ضد مهاجران، فقط خط مشی خشن آلمان را در مورد سیاست پناهندگی مشروعیت می بخشند. با این حال، این تصمِیم بیشتر ناشی از مشکل توزیع منابع کمیاب آلمان است.

آلمان نمی خواهد از شرکت ها یا ارث های بزرگ، مالیات بگیرد، چه رسد به دارایی های به شدت کلان. به همین دلیل باید پول های خود را پس انداز کند. آلمان می خواهد در مورد حقوق پناهندگان نیز پس انداز کند. به همین منظور افراد کمتری مجاز به اقامت طولانی مدت در آلمان خواهند بود. مقررات برای افرادی که خواهان اقامت هستند، سخت تر می شود. قاعده فعلی این است: فقط کسانی که “احتمال قابل توجهی” در مورد آزار و اذیتشان در ایران وجود دارد، اجازه اقامت می یابند.

با این حال، به نظر می رسد این قاعده دچار یک محدودیت شده است. اگر کسانی که احتمال دارد تحت تعقیب قرار گیرند نیز اخراج شوند، سیاست پناهندگی آلمان آخرین ذره چهره انسانی خود را از دست خواهد داد.

این یک سوال سیستمی است که آیا تا این حد پیش می رویم؟ در سیستم سرمایه‌داری، پاسخ ها به ضرر مردمانی است که به دنبال حفاظت از خود هستند. در طولانی مدت، انسانیت در سیستم سرمایه‌داری وجود ندارد.