چین بار دیگر در یک بیانیه مشترک با امارات متحده عربی مالکیت ایران بر جزایر سه گانه را زیر سئوال برده است قبلا در چند نوشته پیرامون حمایت های روسیه و چین از ادعای امارات بر جزایر سه گانه پرداخته ام اکنون ماحصل همان ها را در این نوشته جهت یادآوری می آورم
نخست- دیپلماسی غلط: سیاست خارجی غلط جمهوری اسلامی و سرسپردگی به اربابان شرقی سبب شده است تا این کشورها بین کشور بزرگ ایران و امارات به راحتی طرف کشور کوچک عربی را بگیرند. بارها حمایت روسیه و چین از مالکیت امارت بر جزایر ایرانی هرگز با موضع گیری مقامات ارشد حکومت همراه نبوده و حتی رهبر جمهوری اسلامی امروز در سخنرانی خود به این مسئله اشاره هم نکرد و خبری از تجمع کفن پوشان سفارت نورد هم هرگز نخواهد بود
دوم- شک ارتباط حمایت های چین با قرارداد ۲۵ ساله با این کشور: این تئوری بدبینانه است و امیدوارم کاملا غلط باشد اما هم از جمهوری اسلامی غلط های بسیار اینچنینی دیده و هم مذاکرات محرمانه و سکرت ماندن مفاد توافق وقتی یک طرف کشور قدرتمندتری هست عقل می گوید به ضرر طرف ضعیف تر بوده و به همین خاطر افشا نمی شود
سوم- عدم توسعه جزایر سه گانه: میهن دوستی خاک پرستی صرف نیست به فکر مردم سرزمین و پیشرفت و توسعه آن سرزمین بودن هم هست. همین شیخ نشین کوچک عربی که مدعی این جزایر است بنادر و شهرهای خود را بصورت رشک برانگیزی به نواحی مدرن و مرفه ای در جهان تبدیل کرده است اما تا کنون رژیم حتی نتوانسته اطمینان خاطری برای سرمایه داران ایرانی ایجاد کند که جای دبی در ابوموسی، تنب بزرگ و کوچک سرمایه گذاری کنند
توسعه و رفاه این جزایر و تبدیل کردنشان به قطب های اقتصادی و توریستی می توانست مهم ترین قدم در ناامید کردن هر بیگانه ای از این سرزمین ها باشد