گیر افتادن در برزخ بنزین

این روزها صدای کارشناسان و اقتصاددانان در باره تغییر قیمت بنزین بیشتو بیشتر و رساتر شده است. واردات 6 میلیارددلاری بنزین سهم عمده‌ای از درآمد ارزی صادرات نفت خام را به خود اختصاص داده است. از سوی دیگر ارزان بودن نسبی قیمت بنزین راه رشد مصرف را بازکرده و رشد مصرف می‌تواند کابوس باشد. آنچه درزیر می‌خوانید نظر یکی از کارشناسان است که در صفحه واتساپی “هاما “آمده است.اصلاح قیمت انرژی در ایران و حذف یارانه‌ها یکی از رئوس وظایف دولت است. قیمت‌گذاری دستوری انرژی در چند دهه سبب افزایش شدت مصرف انرژی در ایران شده و به تبع آن بهره‌وری به شدت کاهش یافته و به کسری بودجه دولت دامن زده است. به نظر می‌رسد بیشتر افراد با اصلاح این موضوع موافق هستند، اما نکته مهم این است که قیمت‌گذاری دستوری یک شبه ایجاد نشده و در طی سالیان طولانی نظمی را ایجاد کرده که تغییر متغیرهای ورودی آن (قیمت انرژی) حتی با در نظر گرفتن بازتوزیع منابع حاصل از آن بین دهک‌های پایین، ممکن است خروجی قابل پیش‌بینی نداشته باشد. برای مثال، خانواده‌ای که در تهران کار می‌کند و در شهرهای حاشیه تهران زندگی می‌کند، افزایش قیمت بنزین با توجه به کف حقوق و دستمزد حدود ۱۱ میلیون تومانی چه تاثیری در وضعیت زندگی و شرایط کاری‌اش خواهد داشت. احتمالاً بیشتر از نصف درآمد فرد صرفاً هزینه سوخت برای رسیدن به محل کارش خواهد شد. بسیاری از کارخانجات به دلایلی در محلی ایجاد شده‌اند که با واقعی شدن قیمت انرژی، به‌ویژه بنزین و گازوئیل، ادامه فعالیت و سوددهی آن‌ها دستخوش تغییر می‌شود. لذا اصلاح قیمت به صورت دفعتی در شرایطی که سرمایه اجتماعی در سال‌های اخیر از بین رفته و درصد بالایی از جمعیت کشور اعتمادی به دولت و نحوه حکمرانی آن ندارد، باید با دقت انجام شود. به نظر بنده، این اصلاح باید در یک بازه نسبتا طولانی و برنامه‌ریزی‌شده و اتفاق بیفتد و نباید به دنبال راه‌حل‌های ساده و مقطعی برای اصلاح آن بود و باید در راستای اصلاح قیمت زیرساخت‌های مورد نظر توسعه یابد و گرنه شاهد همان شوک‌هایی خواهیم بود که در سال‌های گذشته اتفاق افتاده است. صفحه واتساپی هم اندیشی مالی و اقتصادی ایران