خطای راهبردی درشناخت ترامپ

دونالد ترامپ نشان داده تنها درباره چند کشور است که به طور روزمره در مورد آن‌ها می‌اندیشد و می‌گوید و می‌نویسد. جمهوری اسلامی ایران یکی از نظام‌های سیاسی است که در کنار روسیه، چین و کره‌شمالی و شاید درباره ونزوئلا یکی از این کشورهاست. دونالد ترامپ پس از اینکه به کاخ سفید رفت درباره ایران بسیار گفت‌وگو کرده است. نماینده‌های او در کشورهای دیگر نیز درباره جمهوری اسلامی گفت‌وگو کرده و رایزنی‌هایی داشته‌اند. با این مقدمه سر اصل مطلب رفته و یادآور می‌شوم به همین دلیل جمهوری اسلامی باید بیشترین نیروی خود را بر شناخت عمیق و همه سویه دونالد ترامپ بگذارد. اگر در این نظام جز این عمل شود احتمال وقوع دو خطای راهبردی وجود دارد؛ یک خطای راهبردی این است که راهبرد تقلیل‌گرایی را در دستور کار قرار داده و بگوییم و بنویسیم ترامپ کاسب‌پیشه است و تصمیم‌هایش بر همین اساس گرفته می‌شود.

واقعیت این است که این شناخت از رییس‌جمهور مستقر آمریکا به ویژه در ایران پیامدهای گسترده‌ای برای کشور در کوتاه و بلندمدت دارد. به این معنی که این ذهنیت به تصمیم‌گیری‌هایی منجر می‌شود که دست‌کم اقتصاد ایران به مرز فروپاشی برسد. اگر ترامپ براساس این ویژگی‌ها تصمیم بگیرد و اقدام کند به سراغ کشورهایی می‌رفت که حاضرند به او یا دولتش پول بیشتری بدهند.

مدیران کشور برای نگهبانی از جان و مال و امنیت شهروندان ایرانی این خطای راهبردی را از روی میز بردارند.

خطای دوم راهبردی درباره ترامپ این است که او دانا و توانای کل جهان است و به همراه نیروهای نظامی و اطلاعاتی و امنیتی و بهره‌برداری از پول نیرومند خود می‌تواند هر تصمیمی را بگیرد و با شتاب آن را اجرایی کند.

این نیز یک خطای راهبردی است و می‌تواند سرچشمه تصمیم‌گیری بی‌فایده و بدتر‌کننده روزگار باشد. ترامپ اولا نسبت به نخستین‌باری که رییس‌جمهور شد فروتنی بیشتری دارد و می‌داند پیرامونش نهادهایی هستند که او را روی ریل اصلی منافع آمریکا نگه می‌دارند.

اقتصاد ایران برای رهایی از ناترازی‌ها و شکاف‌های بزرگ نیاز دارد در حوزه سیاست خارجی با شناخت دقیق از رییس‌جمهور آمریکا رفتاری داشته باشد که ایران و ایرانیان در روزگار بدتر از این قرار نگیرند.