اثر هنری در عصر بازتولید مکانیکی

والتر بنیامین در این مقالۀ‌ کلاسیک، به بررسی دگرگونی‌های بنیادین هنر در مواجهه با تکنولوژی بازتولید مکانیکی می‌پردازد. او نشان می‌دهد که چگونه تکثیر بی‌وقفه، حضور یگانۀ اثر در «اینجا و اکنون» را می‌زداید و جایگاه آیینی و تقدسی آن را به جایگاه کالایی مصرفی بدل می‌کند. این تحول، افق‌های دسترسی به هنر را گسترش می‌دهد، اما در عین حال فاصله و موقعیتی که مخاطب را به تأمل وا می‌داشت، به گونه‌ای بازگشت‌ناپذیر از میان برمی‌دارد. بنیامین این فرایند زوال «هاله» را شرح می‌دهد و چشم‌اندازی رادیکال از هنر مدرن در عصر رسانه‌های جمعی ترسیم می‌نماید؛ هنری که با اتکا به تکثیر، فراگیری و امکانات نوپدید تکنولوژی، از ویژگی تک‌بودگی فراتر می‌رود و نقشی فعال و مؤثر در ‌تعاملات اجتماعی ایفا می‌کند.

ادامه مقاله در نسخه پی دی اف پیوند