راه پس و پیشی برای سدعلی باقی نمانده! تنها راه، «تسلیم خفت بار و بدون قید و شرط»!؛ ف. م. سخن

عکس هیروهیتو امپراتور ژاپن در کنار ژنرال مک آرتور امریکایی که فاتحانه دست به کمر زده است و امپراتوری که مقام خدایی داشته در کنار او مثل نوکرها ایستاده است عکسی درس آموز است برای زمامدارانی که با قوی تر از خود در می افتند و دچار توهم خدایی می شوند.

اگر زمامدارِ متوهمِ شکست خورده نخواهد که چنین عکس ذلت باری در کنار فاتح قدرتمند داشته باشد باید مثل هیتلر خود را بکشد و نفر بعد از او پیمان تسلیم بی قید و شرط را امضا کند.

البته سد علی مجنون کاریکاتور این دو نفر هم نیست و آن ها اگر می توانستند کشور فاتح را با قدرت مهیب شان دچار دردسر جدی کنند، این مفلوک مفلوج بیچاره قدرت اش در مقابل خارجی فقط در چانه اش ریخته و با دو تا آهن پاره، نقشی کمدی در تاریخ بازی می کند. البته این بزدلِ رستم نما، تا دل تان بخواهد در مقابل مردم کشور خودش قدرتنمایی و ترکتازی می کند.

حالا این رهبر دیوانه ی متوهم نه راه پس دارد نه راه پیش. او دلخوش بود که با گول زدن قدرت ها، و انجام مذاکرات بی نتیجه و کشدار، می تواند از آن ها امتیاز بگیرد و به حیات ننگین اش ادامه دهد اما چون عقل نداشت، زیادی جلو رفت و گام در ورطه ای گذاشت که از آن خلاصی ندارد. به قول ما عقل که نباشد جان در عذاب است. در مورد سدعلی باید گفت عقل که نباشد نظام اش بر باد است.

وقتی اسراییل بعد از تحمل ۴۶ سال گنده گویی و انگولک کردن نظام نکبت بالاخره گوشه ای از قدرت خود را به ملاها نشان داد، خودشان هم باور نمی کردند که در عرض دو سه روز، تمام بنیادهای حکومتی شان از هم فرو پاشد. حتی اسراییل، جمهوری نکبت را عددی ندید که مثلا بخواهد او را تهدید اتمی کند!