اندیشه ، فلسفه
تاریخ
اقتصاد

میلیون‌ها کارگر، دهقان و دانشجو که در برخی گزارش‌ها بیش از ۱۰۰ میلیون نفر تخمین زده‌ شده‌اند روز چهارشنبه ۱۰ ژوئیه در سراسر هند در اعتراض به سیاست‌های دولت راست‌گرای نخست‌وزیر نارندرا مودی دست به اعتصاب سراسری زدند. این اعتصاب گسترده در واکنش به لغو گسترده قوانین حمایتی از کارگران از سوی دولت مودی سازمان‌دهی شده است؛ قوانینی که پیش‌تر شامل حداقل دستمزد، محدودیت روز کاری به هشت ساعت، و ممنوعیت اخراج‌های بدون ضابطه بود.

بر اساس اصلاحات جدید، کارفرمایان مجاز به پرداخت دستمزدهای بسیار پایین، حذف پرداخت اضافه‌کاری، و افزایش ساعات کار بدون محدودیت هستند. همچنین، دولت مودی سیاست‌های خصوصی‌سازی گسترده‌ای را به نفع نزدیکان سیاسی و سرمایه‌گذاران حامی حزبش اجرا کرده که اعتراض شدید طبقه کارگر را برانگیخته است.

ده فدراسیون عمده‌ی اتحادیه‌های کارگری از تمامی بخش‌های اقتصادی هند، همراه با میلیون‌ها کارگر کشاورزی مزدبگیر و همچنین دانشجویان، به این اعتصاب پیوستند. تظاهرات و تجمعات بزرگی در سراسر کشور برگزار شد و در اطراف مراکز کاری، گروه‌هایی از اعتصابیون مسئول نظارت بر اجرای اعتصاب بودند تا از شکستن آن جلوگیری کنند.

احزاب کمونیست هند، به‌ویژه حزب کمونیست هند (مارکسیست)، حمایت فعالانه‌ای از این حرکت اعتراضی داشتند. این حزب در بیانیه‌ای اعلام کرد که نیروهای پلیس در بسیاری مناطق برای جلوگیری از برگزاری اعتراضات و پیوستن روستاییان به تظاهرات وارد عمل شدند. با این حال، به گفته رسانه‌های دهلی نو، میلیون‌ها نفر در تظاهرات و راهپیمایی‌ها مشارکت کردند.

در پایان، حزب کمونیست از تمامی کسانی که با طبقه کارگر ابراز همبستگی کردند و در موفقیت این اعتصاب نقش داشتند، قدردانی کرد و از دولت خواست فوراً به خواسته‌های کارگران گوش فرا دهد و تمامی اصلاحات ضدکارگری را لغو کند.

مطالبات اصلی کارگران بازگرداندن حداقل دستمزد قانونی، جلوگیری از خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی، بازگشت به ساعات کاری ۸ ساعته، حفظ حقوق اجتماعی و حمایت‌های قانونی در برابر اخراج آسان و افزایش استخدام در بخش‌های دولتی و کشاورزی اعلام شده است.

print
مقالات
سکولاریسم و لائیسیته
Visitor
0274913
Visit Today : 484
Visit Yesterday : 732