زمینه‌های سرمایه‌گذاری آمریکا در ایران

به این ترتیب اولا برای ایران از اولویت زمانی ، اقتصادی و حتی امنیتی برخوردار باشد ، ثانیا برای آن‌ها جاذبه لازم را داشته باشند و ثالثا بدلایلی که گفته می‌شود این شرکت‌ها بهترین شریک برای اجرای این پروژه‌ها بحساب آیند. به باور من بهترین گزینه‌های سرمایه‌گذاری برای شرکت‌های آمریکایی موارد زیر میباشد که البته حتما صاحب نظران گروه به این فهرست خواهند افزود ، ضمن آنکه ابن عزیزان می‌توانند ایرادات پیشنهادهای مرا نیز با استدلال بیان دارند. پروژه‌های پیشنهادی:

۱- بهره بردای از میدان پارس جنوبی و جبران عقب ماندگی برداشت از این‌منبع مشترک نسبت به قطر. این پروژه می‌تواند خیلی زود ایران را به جایگاه واقعی خود در بازار گاز جهانی بخصوص LNG برساند. برای شرکت‌های آمریکایی حتی سرمایه‌گذاری با استفاده از روش‌های BOT و BUY BACK AGREEMENT  نیز جذاب است ضمن اینکه می‌توان با اعطای مشوقهای مالی از بازارهای فعلی این شرکت‌ها نیز استفاده کرد. ۲- بهره‌برداری از سایر میادین نفت وگاز مشترک با عراق ، کویت ، عربستان، امارات وحتی میدان مورد تنازع آرش با کویت وعربستان. ۳- احیای چاه‌های نفت که بدلیل دردسترس نبودن منابع و فن آوری مورد نیاز از رده خارج شده‌اند. ۴- بهره‌برداری از گازهای درحال سوخت. ۵-حل مساله قرارداد کرسنت و فعال سازی آن در جهت منافع ملی و خنثی ساختن دعاوی مطروحه. ۶-بهره‌برداری از میادین نفت وگاز دریای خزر. به گمان من تنها کشوری که قادر است در مقابل زیاده خواهیهای آذربایجان ، ترکمنستان ، ترکیه و روسیه برای تضییع حقوق حقه ایران در این پهنه ی مشترک بایستد ، آمریکا هست مشروط بر آنکه منافع قابل قبولی از این بهره بردای نصیبش شود. ۷-سرمایه‌گذاری در خط ترانزیتی( ریلی و جاده ای) ، خرمشهر / بندر امام ، ایلام،کرمانشاه ،سنندج ، ارومیه ، جلفا، ایروان ،تفلیس ، دریای سیاه. ( کریدور غرب ایران). بدون تردید با برنامه‌هایی که ترکیه و آذربایجان با پشتیبانی روسیه برای محور زنگزور دارند ، به باور من تنها کشوری که می‌تواند جلوی زور گویی این کشورها را بگیرد بازهم کشور آمریکا میباشد. روشن است که این کریدور می‌تواند کریدور صلح تلقی شود و بنادر جنوبی ایران را از طریق ترکیه به دریای مدیترانه و از طریق روسیه به اروپای شمالی و حوزه بالتیک متصل نماید. ۸- سرمایه‌گذاری برای توسعه ی بندر چابهار و ایجاد ( تکمیل) کریدور ریلی و جاده‌ای شرق( چابهار ،زاهدان مشهد ،سرخس/ بندر ترکمن یا امیر آباد) برای اتصال اقیانوس هند به آسیای مرکزی با بازاری در حدود ۳۰۰ میلیون جمعیت. توسعه بندر چابهار باید شامل بکار گیری اپراتورهای مطرح بین الملی برای ترغیب جذب بار و تبدیل این بندر به مهمترین‌هاب ترانزیتی منطقه  ،باشد ۹- سرمایه‌گذاری در ناوگان هوایی( مسافری و باری) فرسوده ایران و واگذاری هواپیماهای نو به شرکت‌های هوایی ایران از طریق قرارداد لیزینگ مالی وتوسعه فرودگاه‌ها و پایگاه‌های لجستیکی. ۱۰-سرمایه‌گذاری در معادن استراتژیک و خاکهای کمیاب که نیاز به تکنولوژی بسیار پیشرفته دارد مشروط بر آنکه حداکثر ارزش افزوده تا مرحله ی صدور کالای نهایی در ایران تولید شود. همانطور که گفته شد تمام این سرمایه‌گذاری‌ها از طریق مدل‌هایی مثل لیزینگ مالی، بیع متقابل و قرادادهای احداث ، بهره براری و انتقال ( BOT) قابل انجام است مشروط براینکه هردوطرف ازابتدا قصد معامله ی برد برد را داشته باشند که من چنین فرض کرده ام. غلامرضا سلامی – هاما