بهارا رستم 13 ساله آخرین کلاس خود را در 11 دسامبر در مکتب بی بی راضیه کابل گذراند، زیرا می دانست که این پایان تحصیلاتش است. چرا که بعید است تحت حکومت طالبان دوباره فرصت تحصیل پیدا کند. طالبان در سپتامبر 2021 یعنی یک ماه پس از خروج نیروهای ایالات متحده و ناتو از افغانستان در پی دو دهه جنگ، اعلام کرد که دختران از تحصیل در مقطع ششم ابتدایی منع شده اند.
آنها این ممنوعیت تحصیلی را در دسامبر 2022 به دانشگاه ها نیز گسترش دادند. طالبان علی رغم محکومیت های جهانی و هشدارهایی مبنی بر اینکه این محدودیت ها مانع از به رسمیت شناختن آنها به عنوان حاکمان مشروع این کشور می شود، همچنان به محدود کردن تحصیل دختران در این کشور ادامه می دهد.
هفته گذشته رزا اوتونبایوا فرستاده ویژه سازمان ملل متحد ابراز نگرانی کرد که نسلی از دختران افغان هر روز بیشتر از پیش از تحصیل عقب می مانند.
هفته گذشته یک مقام وزارت آموزش و پرورش افغانستان گفت که دختران افغان در هر سنی مجاز به تحصیل در مدارس دینی موسوم به مدرسه هستند که به طور سنتی فقط مختص به پسران بوده است. اما اوتونبایوا گفت که مشخص نیست که آیا این نوع مدارس دارای برنامه درسی استاندارد شده ای هستند که شامل دروس مدرن نیز شود یا خیر.
بهارا در خانه با اشک به کتاب های درسی خود نگاه می کند. او گفت: «فارغ التحصیل شدن از کلاس ششم، قبلا به این معنی بود که ما به کلاس هفتم می رویم. اما همه همکلاسی های ما گریه کردند، چون بسیار نا امید بودیم».
در مدرسه بی بی راضیه جشن فارغ التحصیلی دختران برگزار نشد.
در بخشی دیگر از کابل، ستایش صاحب زاده 13 ساله درباره آینده خود فکر می کند. او ناراحت است که دیگر نمی تواند برای رسیدن به آرزوهایش به مدرسه برود.
او گفت: «من دیگر نمی توانم روی پای خودم بایستم. من می خواستم معلم شوم. اما اکنون نمی توانم درس بخوانم، نمی توانم به مدرسه بروم».
محمد سلیم پایگیر که یک تحلیلگر است، هشدار داد که حذف زنان و دختران از تحصیل برای افغانستان فاجعه بار خواهد بود. او گفت: «همه ما به خوبی می دانیم که افراد بی سواد هرگز نمی توانند مرفه و آزاد باشند».
طالبان علاوه بر ممانعت از تحصیل زنان در افغانستان، آنها را از حضور در بسیاری از مکان های عمومی و بیشتر مشاغل منع کرده است.