مادر بزرگ‌ها برای یافتن نوه‌های ناپدیدشده خود در دوران دیکتاتوری نظامی در آرژانتین، کمک می‌خواهند

زنانی که بستگانشان در دوران دیکتاتوری نظامی آرژانتین به قتل رسیده و ناپدید شده‌اند، روز دوشنبه در بروکسل با مقامات اتحادیه اروپا دیدار خواهند کرد تا حمایت آن‌ها را برای گسترش آزمایش‌های دی‌ان‌ای به‌منظور شناسایی کودکانی که در آن دوران ربوده شده‌اند، جلب کنند.

به گزارش گاردین، یک هیئت از گروه «مادربزرگ‌های میدان مایو» (Abuelas de Plaza de Mayo)، در این دیدار اقدامات خاویر میلئی، رئیس‌جمهوری راست‌گرای افراطی آرژانتین را که به دنبال توقف جستجو برای مفقودشدگان است، محکوم خواهند کرد. آن‌ها در این سفر به دنبال حمایت اروپا برای ادامه تلاش‌های خود برای یافتن کودکانی هستند که در آن دوران ناپدید شده و به‌طور غیرقانونی به فرزندخواندگی درآمدند؛ کودکانی که بسیاری از آن‌ها احتمالاً اکنون در اروپا زندگی می‌کنند.

کلودیا پوبلته در این باره گفت: «دولت آرژانتین به بهانه اصلاحات اقتصادی در حال از میان بردن و قطع بودجه بسیاری از نهادهایی است که وظیفه‌شان جستجوی ناپدیدشدگان بوده است؛ از جمله کمیسیون ملی برای حق هویت که برای یافتن کودکانی فعالیت می‌کند که ربوده شده‌اند.»

پوبلته یکی از ۱۳۹ «نوه بازیافته» آرژانتین است که پس از قتل و ناپدید شدن والدینش در دوران دیکتاتوری (۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳)، توسط خانواده بیولوژیکی خود پیدا شد.

او افزود: «برای بیش از ۲۰ سال مادربزرگ‌های میدان مایو بودجه دولتی دریافت می‌کردند تا جستجوی خود برای نوه‌های ربوده‌شده‌شان را ادامه دهند، زیرا دولت وظیفه دارد ناپدیدشدگان را پیدا کند.»

او گفت: «یکی از اهداف سفر به بروکسل بررسی این موضوع است که آیا منابع مالی جدیدی برای ادامه این جستجو وجود دارد یا خیر. صدها نفر که اکنون بین ۴۵ تا ۴۹ سال دارند، ممکن است در هر کجای جهان، حتی در اروپا باشند و اصلاً ندانند که در کودکی ربوده شده‌اند.»

پس از کودتای سال ۱۹۷۶، ارتش آرژانتین اقدام به سرکوب شدید مخالفان کرد و در نهایت حدود ۳۰ هزار نفر کشته یا ناپدید شدند که تقریباً همگی از غیرنظامیان بودند. زندانیان باردار تا زمان تولد فرزندشان زنده نگه داشته می‌شدند و سپس به قتل می‌رسیدند. حداقل ۵۰۰ نوزاد از والدین زندانی‌شان جدا شده و به خانواده‌های نظامیان داده شدند تا آن‌ها را به عنوان فرزند خود بزرگ کنند.

تا سال ۱۹۸۳ صدها مورد از این «فرزندخواندگی‌ها» آشکار شده بود؛ اما تلاش گسترده برای یافتن این کودکان تا سال ۲۰۲۱ آغاز نشد؛ زمانی که دولت آرژانتین صدها کیت آزمایش دی‌ان‌ای را به کنسولگری‌هایش در سراسر جهان ارسال کرد تا هویت قربانیان ناشناس را مشخص کند و فرزندان ناپدیدشدگان را بیابد؛ کودکانی که بسیاری از آن‌ها از هویت واقعی خود اطلاعی ندارند.

این وضعیت پس از روی کار آمدن میلئی در سال ۲۰۲۳ تغییر کرد. گروه‌های حقوق بشر هشدار دادند که میلئی تلاش می‌کند تاریخ را بازنویسی کرده و اجماع دیرینه درباره جنایات دوران دیکتاتوری را از بین ببرد.

میلئی از زمان به قدرت رسیدن دستور تعطیلی واحد تحقیقات ویژه کمیسیون ملی برای حق هویت را صادر کرده، بودجه بانک ملی داده‌های ژنتیکی را قطع کرده، تیم بررسی و تحلیل آرشیو نیروهای مسلح را منحل کرده و دسترسی به اسناد رسمی وزارت دفاع و امنیت را محدود کرده است.

سفر این هیئت به بروکسل پس از درخواست کمک از سوی استلا دِ کارلوتو، بنیان‌گذار ۹۴ ساله گروه مادربزرگ‌ها در دسامبر گذشته انجام می‌شود.

هوراسیو کورتی پیتراگایا، کودکی که توسط نظامیان ربوده شده بود و از ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ وزیر حقوق بشر آرژانتین بود، گفت: «بیش از ۲۵۰ نفر هنوز نمی‌دانند فرزندان ناپدیدشدگان هستند و بسیاری از آن‌ها امروز در اروپا زندگی می‌کنند؛ در اسپانیا، فرانسه و به‌خصوص ایتالیا. ما باید به تلاش‌هایمان برای یافتن آن‌ها ادامه دهیم.»

در ایتالیا، کشوری که پیوندهای فرهنگی عمیقی با آرژانتین دارد و به گفته مادربزرگ‌ها احتمالاً ده‌ها کودک ناپدیدشده در آن زندگی می‌کنند، حزب دموکرات ایتالیا دو طرح در پارلمان ارائه کرده و از دولت این کشور خواسته است به میلئی فشار بیاورد تا قطع بودجه‌ها را لغو کند.

دولت راست افراطی ایتالیا به این درخواست‌ها پاسخ نداده است و سال گذشته جورجیا ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا، شهروندی ایتالیایی را به میلئی اعطا کرد و ریشه‌های خانوادگی ایتالیایی او را دلیل این تصمیم دانست. این اقدام باعث خشم سیاستمداران مخالف شد.

خورخه ایتوربورو، رئیس گروه «۲۴ مارس» مستقر در رم که نماینده خانواده قربانیان دیکتاتوری است، گفت: «آخرین نوه‌هایی که مادربزرگ‌ها پیدا کردند شهروند اروپا نیز هستند. آن‌ها در اروپا پیدا شدند؛ در هلند، اسپانیا، بریتانیا. آخرین نوه‌ای که پیدا شد، برادری در جزایر قناری دارد و نوه دیگری دو برادر دارد که در رم زندگی می‌کنند. جستجوی نوه‌ها، جستجوی فرزندان ناپدیدشدگان، به معنای جستجو برای شهروندان اروپایی نیز هست.»

مارتین موز، هماهنگ‌کننده گروه مادربزرگ‌ها در بارسلونا، گفت: «ما جستجوی خود را در سراسر اروپا ادامه می‌دهیم. ما صدای مادربزرگ‌ها را به هر گوشه‌ای از جهان خواهیم رساند و پیام آن‌ها را در خیابان‌ها فریاد خواهیم زد: نوه‌ها، ما به دنبال شما هستیم.»