«امپریالیسم هوش مصنوعی» در اوپن‌ اِی‌ آی

کارن هاو، روزنامه‌نگار برجسته فناوری، در کتاب جدید خود با عنوان «امپراطوری هوش مصنوعی: رؤیاها و کابوس‌ها در اوپن‌اِی‌آیِ سم آلتمن»، به بررسی ظهور برق‌آسای این شرکت از یک استارتاپ ناشناخته در سال ۲۰۲۰ به یکی از قدرتمندترین بازیگران حوزه هوش مصنوعی پرداخته است.

به گزارش العربیه، هاو در این کتاب اوپن‌اِی‌آی را نه صرفاً به‌مثابه یک شرکت فناورانه، بلکه به‌عنوان نمادی از یک امپراطوری مدرن معرفی می‌کند که بر پایه استخراج منابع و بهره‌کشی از نیروی کار جهانی بنا شده است؛ یک امپراطوری‌ با چهره‌ای جدید اما منطق استعماری آشنا.

هاو با تکیه بر سال‌ها روزنامه‌نگاری در سیلیکون ‌ولی و در کشورهایی چون کنیا و شیلی نشان می‌دهد چگونه شرکت‌هایی مانند اوپن‌ای‌آی برای آموزش مدل‌های خود از داده‌های کاربران جهانی بدون رضایت، از نیروی کار ارزان در جنوب جهانی، و از منابع حیاتی چون آب و برق در کشورهای در حال توسعه استفاده می‌کنند. به باور وی این شرکت‌ها همچون امپراطوری‌های کهن عملکرد خود را در لفافه «پیشرفت و نفع عمومی» توجیه می‌کنند.

هاو که اولین روزنامه‌نگاری بود که در سال ۲۰۱۹ در اوپن‌ای‌آی مستقر شد، تحولات بنیادین این شرکت را از زمانی که ایلان ماسک در سال ۲۰۱۸ از آن جدا شد به‌دقت دنبال کرده است؛ از اعلام امتناع از انتشار برخی تحقیقات تحت عنوان «مصلحت عمومی»، تا ساختاردهی مجدد و ایجاد واحدی انتفاعی در دل ساختار غیرانتفاعی شرکت، و در نهایت مشارکت چند میلیاردی با «مایکروسافت». به گفته هاو، تمام این تحولات نشانه گذار از شفافیت به سوی پنهان‌کاری در فرهنگ سازمانی اوپن‌ای‌آی است.

هاو در بخش‌هایی از کتاب خود به سرگذشت کارگران اهل کنیا اشاره می‌کند، که به‌عنوان نیروی انسانی برای پالایش محتوا به خدمت گرفته شدند، و پس از آن دچار اختلالات روانی جدی شدند. او همچنین بر اثرات زیست‌محیطی این صنعت تأکید دارد؛ از مصرف برق کلان مراکز داده با نیازهای برقی معادل چند برابر سانفرانسیسکو و نیویورک، تا استفاده بی‌رویه از منابع آبی برای خنک‌سازی سیستم‌ها.

در نهایت، هاو هشدار می‌دهد که گسترش بی‌رویهٔ شرکت‌های هوش مصنوعی نه تنها بازار کار و محیط زیست، بلکه اساس دموکراسی را تهدید می‌کند؛ چراکه در جهانی که افراد بر داده‌ها، انرژی، زمین، و منابع‌شان هیچ کنترلی ندارند، توان تعیین سرنوشت خود را نیز از دست می‌دهند.