جورج عبدالله، مبارز لبنانی، پس از ۴۰ سال زندان در فرانسه آزاد شد و به لبنان بازگشت

اخبار روز: پس از گذراندن بیش از چهار دهه حبس در فرانسه، جورج ابراهیم عبدالله، مبارز چپ‌گرای لبنانی که از سال ۱۹۸۴ در بازداشت به سر می‌برد، بامداد جمعه ۲۵ ژوئیه از زندان لانمزان آزاد شد و سوار بر پروازی به مقصد بیروت، فرانسه را ترک کرد. دادگاه استیناف پاریس هفته گذشته آزادی وی را مشروط به خروج فوری از فرانسه تصویب کرده بود.

به گزارش فرانس ۲۴، آزادی عبدالله که به گفته‌ی فعالان، یکی از طولانی‌ترین دوره‌های بازداشت سیاسی در تاریخ معاصر اروپا به‌شمار می‌رود، برای بسیاری از حامیانش تحقق دیرهنگام عدالت و نمادی از پایداری توصیف شده است.

برادر او، روبرت عبدالله، در واکنش به این اتفاق گفت: «این لحظه برای ما فقط یک رویداد احساسی نیست. این پایان ۴۰ سال انتظار، مقاومت در برابر تبعیض و سنگ‌اندازی‌های سیاسی است. این لحظه، لحظه تحقق عدالت است.»

جورج عبدالله در سال ۱۹۸۷ به حبس ابد محکوم شد. اتهام او مشارکت در قتل چارلز رابرت ری، وابسته نظامی آمریکا، و یاکوف بارسیمانتوف، دیپلمات اسرائیلی، در خاک فرانسه بود. او هرگز مسئولیت مستقیم این قتل‌ها را نپذیرفت، اما هرگز هم از جنبش مقاومت مسلحانه‌ای که خود یکی از بنیان‌گذاران آن بود، اعلام برائت نکرد.

عبدالله از چهره‌های برجسته «گروه‌های انقلابی مسلح لبنان» بود؛ یک تشکیلات مارکسیستی که با آرمان فلسطین و جنبش‌های پان‌عربی هم‌سویی داشت و به‌طور خاص به مقابله با حضور نظامی اسرائیل در خاک لبنان می‌پرداخت.

با وجود صدور چندین رأی قضایی در طول این سال‌ها مبنی بر آزادی او، فشارهای سیاسی به‌ویژه از سوی ایالات متحده و اسرائیل مانع اجرای آن می‌شد. او از سال ۱۹۹۹ شرایط آزادی مشروط را احراز کرده بود، اما تا امروز در زندان باقی ماند.

کاترین ظاهر، روزنامه‌نگار و عضو کمپین ملی آزادی جورج عبدالله در لبنان، گفت: «از سال ۱۹۹۹ که دوره محکومیتش به پایان رسید، برای استقبال از بازگشت رفیق جورج آماده می‌شویم. هر بار که حکم آزادی صادر شد – در سال‌های ۲۰۰۳، ۲۰۱۳ و ۲۰۲۴ – به دلایل سیاسی متوقف شد.»

عبدالله اکنون در سن ۷۴ سالگی به زادگاه خود در شمال لبنان بازمی‌گردد؛ نه فقط به عنوان یک شهروند آزاد، بلکه به‌عنوان نمادی برای بسیاری از نیروهای مقاومت.

بر اساس گزارش‌ها، قرار است مراسم استقبال گسترده‌ای با حضور خانواده، مقام‌های رسمی، رهبران سیاسی، فعالان حقوق بشر، اتحادیه‌های کارگری، اصحاب رسانه و کنشگران فرانسوی و بین‌المللی برگزار شود.

حزب کمونیست لبنان در بیانیه‌ای، عبدالله را «مبارز مقاومی» خواند که در طول چهار دهه حبس، هرگز از اصول خود عقب‌نشینی نکرد. حزب‌الله لبنان نیز او را «قهرمان مقاومت» و «نماد سربلندی در برابر ظلم» توصیف کرد.

با این حال، برخی نیروهای سیاسی عمده لبنان، به‌ویژه احزاب مسیحی چون «نیروهای لبنانی» و «کتائب» تاکنون واکنشی به بازگشت او نشان نداده‌اند. کارشناسان سیاسی این سکوت را ناشی از فاصله‌ فکری عبدالله با هویت سیاسی این احزاب می‌دانند.

رمزی ابو اسماعیل، روان‌شناس سیاسی، می‌گوید: «گرچه عبدالله از لحاظ مذهبی مسیحی است، اما هرگز نماینده هویت طایفه‌ای این احزاب نبود. او در جنگ داخلی با گروه‌های فلسطینی هم‌راستا شد و با طایفه‌گرایی به‌شدت مخالف بود.»

برخی ناظران معتقدند آزادی عبدالله به‌نوعی پایان نمادین فصل جنگ داخلی لبنان را رقم می‌زند. شربل جَبّور، سخنگوی نیروهای لبنانی، در گفت‌وگو با فرانس۲۴ گفت: «دوران جنگ به پایان رسیده. عبدالله محکومیت خود را گذراند و اکنون آزاد است. لازم است این فصل از تاریخ لبنان برای همیشه بسته شود.»

در خارج از دایره‌های ایدئولوژیک و سیاسی، بازگشت عبدالله واکنش چندانی در میان نسل جوان لبنان برنینگیخته است. بسیاری از جوانان، نام او را نمی‌شناسند و چهره‌اش را صرفاً روی پوسترها و شبکه‌های اجتماعی دیده‌اند.

یکی از مورخان لبنانی که نخواست نامش فاش شود، در این‌باره گفت: «او برای برخی قهرمان است، برای برخی دیگر نه، و برای بسیاری از نسل جدید صرفاً یادگاری از دورانی است که هرگز تجربه‌اش نکرده‌اند.»

با این حال، چهره‌اش بار دیگر بر دیوارها و رسانه‌ها دیده می‌شود؛ نه به‌عنوان یک چریک، بلکه به‌عنوان انسانی که در برابر پیامدهای انتخابش ایستادگی کرد.