رکورد؛ ۶۲۰ هزار نفر در جشن سالانه روزنامه اومانیته؛ صحنه‌های پرشور موسیقی و سیاست

اخبار روز: جشن سالانه‌ی روزنامه اومانیته امسال از ۱۲ تا ۱۴ سپتامبر در پایگاه هوایی پیشین در منطقه‌ی پلسیس-پاته و برتینی-سور-اورژ (اِسون) برگزار شد و با حضور ۶۱۰ هزار نفر رکورد تازه‌ای از زمان انتقال به این مکان در سال ۲۰۲۲ برجای گذاشت. این رویداد که ترکیبی از موسیقی، فرهنگ و سیاست است، برای نخستین بار در تاریخ خود روز شنبه بعدازظهر بلیت‌هایش به‌طور کامل فروخته شد.

فابین گی، سناتور حزب کمونیست و مدیر روزنامه اومانیته، در مراسم پایانی اعلام کرد: «این جشن بی‌نظیر بود. برای نخستین‌بار، شنبه بعدازظهر ظرفیت جشن تکمیل شد.» شمار شرکت‌کنندگان نسبت به سال‌های گذشته جهش چشمگیری داشت؛ در سال ۲۰۲۴ حدود ۴۵۰ هزار نفر و در ۲۰۲۳ نزدیک به ۴۳۰ هزار نفر در جشن حضور یافته بودند.

در کنار اجرای ستاره‌هایی چون Gims، Eddy de Pretto، Fianso، Hoshi، Patti Smith، Adèle Castillon و Théodora، فضای جشن صحنه‌ی مباحث جدی نیز بود: از انتخابات شهرداری‌های ۲۰۲۶ گرفته تا سخنرانی پل واتسون، بنیان‌گذار «سی شپرد»، درباره آینده‌ی کره زمین. مسائل مربوط به خاورمیانه و همچنین خشونت‌های جنسی و جنسیتی نیز در دستور کار نشست‌ها قرار داشت.

اما چهره‌ی واقعی جشن تنها به حضور میلیونی و اجراهای پرشور محدود نشد. گزارش‌ها نشان می‌دهد که مسیر رسیدن به محل جشن خود ماجرایی پر از شور و هیجان بود: هزاران نفر در ایستگاه قطار برتینی پیاده شدند و در حالی که یک دی‌جی از پنجره‌ی ساختمان موسیقی پخش می‌کرد، جمعیت حدود ۴۰ دقیقه پیاده‌روی کردند تا به ورودی برسند. در همان آغاز، اجرای تئودورا فضای جشن را شعله‌ور کرد. او با قطعات محبوب خود از جمله «Ils me rient tous au nez» حضار را به وجد آورد، هرچند مشکلات فنی صدا در بخش‌هایی شنیده شد.

یوسوفا، رپر پرآوازه، نیز با اشاره‌ای مستقیم به فلسطین و قدردانی از حضاری که پرچم و کفیه به همراه داشتند، شور و همبستگی سیاسی جشن را تقویت کرد. در بخش موسیقی الکترونیک، نام‌هایی چون Kompromat، Cassius، Ascendant Vierge و Canelle Doublekick اجراهایی درخشان داشتند، هرچند به دلیل تراکم جمعیت بسیاری تنها توانستند از دور صدا را بشنوند.

یکی از لحظات ویژه، اجرای پایانی گروه Bagarre بود که با سرودهای اعتراضی و فضای پرانرژی، خداحافظی خود را در میان شعارها جشن گرفت. همچنین نمایش ویژه‌ی La Haine – Jusqu’ici rien n’a changé با کارگردانی مشترک متیو کاسوویتس و سرژ دنونکو، برای نخستین بار در صحنه‌ی آنژلا دیویس اجرا شد و به گفته‌ی بسیاری یکی از تأثیرگذارترین لحظات جشن بود. حضور رپر مدین با قطعه‌ی «L’4mour» پایانی پرقدرت بر این اجرا گذاشت.

در آخرین شب، کنسرت Gims در فضایی شبیه یک کارائوکه‌ی عظیم برگزار شد. او از دوران Sexion d’Assaut تا آخرین آثارش، حضار را همراه خود برد و با حضور غافلگیرکننده‌ی گروه La Mano 1.9 خاطره‌ای ماندگار ساخت.

جشن امسال با وجود باران و هوای نامساعد، به گفته‌ی ناظران نه‌تنها لطمه نخورد بلکه بیش از هر زمان دیگری درخشید؛ ترکیبی از همبستگی سیاسی، مقاومت فرهنگی و شادی جمعی که جایگاه فِت دو لومانیتِ (جشن روزنامه اومانیته) را به‌عنوان بزرگ‌ترین گردهمایی مردمی و فرهنگی اروپا تثبیت کرد.

«فِت دو لُومانیتِ» (Fête de l’Humanité) به معنی «جشن اومانیته» است. این جشن بزرگ‌ترین گردهمایی فرهنگی و سیاسیِ چپ در فرانسه است که از سال ۱۹۳۰ به ابتکار روزنامه‌ی چپ‌گرای اومانیته برگزار می‌شود و هر سال صدها هزار نفر را با کنسرت‌ها، مناظره‌های سیاسی، فعالیت‌های همبستگی و غرفه‌های فرهنگی گرد هم می‌آورد.