فحش هم میدیم، پول هم میدیم، قر هم میدیم… اندر حکایت مخالفان جمهوری نکبت اسلامی؛ ف. م. سخن

حالا ایران را به خاطر خطرات اش کلا در نظر نگیریم و برویم سراغ کشورهای امن. در لُس آنجلس خواننده ای در پیتی که فرستاده ی جمهوری اسلامی ست و در میان جوانان هوادارانی دارد، کنسرتی بر گزار می کند که به نوشته ی رسانه های حکومتی شش هزار نفر در سالن کنسرت او حضور پیدا می کنند. برای رفتن به این کنسرت پول بلیت هم می دهند و سعی می کنند پیش از «سولدآت» شدن هر چه سریع تر بلیت کنسرت را خریداری کنند. در سالن هم با خواننده همصدا می شوند و همراه با او قر کمر می دهند. ولی جالب اینجاست که قبل و بعد از کنسرت،،، فحش و فضیحت است که به حکومت اسلامی می دهند!

این گرفتاری بزرگ مردم ماست. ما نمی دانیم کی واقعا مخالف است کی نیست. از بس به خودمان و به دیگران دروغ گفته ایم دیگر راست و دروغ گفتن به خودمان را هم قاطی کرده ایم. از یک طرف قیمت دلار بالا می رود و ما اظهار خشم و انزجار می کنیم از طرف دیگر با دلارهای کسب شده مان در خارج، می توانیم زمین و خانه و اتومبیل بهتری بخریم چون ارزش دلارمان بالا رفته است. می توانیم طی سفرهای سالانه مان به ایران، بیشتر، ریال و تومان ریخت و پاش کنیم. حکومت نکبت در خیلی جاها حکومتی افتضاح است، ولی در عوض در خیلی جاها حکومتی خوب و برای ما پر منفعت است.

ما به خودمان هم نمی توانیم اعتماد کنیم چه برسد به دیگران. همین چیزهای ظاهرا کوچک را بگیرید بیایید به عمر طولانیِ حکومت به خاطر مخالف واقعی نبودن مخالفان.

بیایید دستکم با خودمان صادق باشیم. آیا واقعا مخالف صد در صدی حکومت هستیم یا در جاهایی، با او چندان هم مخالف نیستیم. دستکم به این سوال به خودمان صادقانه جواب بدهیم….