ان چه ما نسبت به دیگران در محیط پیرامون خویش از “خود” به شعاع توان دیدن و پنداشت کردن خویش داریم می تواند حاصل بدنمایی از خوبی وجودی ما در عالم موجود باشد. آنانی که دیگران را بد می دانند؛ نخست باید به درون خود بنگرند و بیرون را ادراک نمایند. در ایران امروز و آینده ایران و ایران آینده دوری از این بدنمایی ها و بهره برداری نامناسب از آن ها بایسته است. دانایی افزایی در این ارتباط رسالتی بس سخت است. این که ما سرشت ایرانی و جامعه ایرانی تبار را در مسیری ارزیابی و ارزشابی کنیم که در آن موج امید به آینده به یأس تبدیل شود؛ اغواگر ؛ چیرگی جو و در نهایت ویرانگر است. “بدنمایی و دارونمایی با هم درو نیم رُخ از رُخ نابودساز” هستند که در ایران امروز فعال می باشند.
مکتب سی مرغ «بخش بیستم»، فصل شانزده
هویت شناسی آدمی در رنج و در هنگام بحران ها : «بَدنمایی و دارونُمایی»
مهدی مطهرنیا
رئیس اندیشکده آینده اندیشی سیمرغ