مقالات
برای آیندهای با جدایی دین و دولت، سه الگو در برابر ایرانیان قرار دارد: ۱) الگوی جدایی نهادهای دینی و دولتی، ۲) الگوی جدایی نهادها (از جمله قوانین) و سیاستهای عمومی و ۳) الگوی جدایی نهادها، سیاستهای عمومی و ارزشها و هنجارها. سخن این نوشته آن است که با توجه به خسارات پنج دههای ادغام Continue reading
علی واعظ، مدیرِ بخشِ ایران در گروه بین المللی بحران و استاد در دانشگاه جورج تاون آمریکا، در مقاله مفصلی تحت عنوان:« غروب طولانی جمهوری اسلامی» که در روز ٢ فوریه در نشریه آمریکایی «فارن افرز» منتشر شد، تصویر کما بیش متناقض و نا مطمئنی را از شرایط جنبش گسترده کنونی ایران علیه Continue reading
جنبش اعتراضی اواخر شهریور و گسترش آن به مهر ماه تا اکنون اگرچه برای بسیاری قابل پیش بینی نشان نمی داد . اما، از سوی نگرش های تخصصی بیش از گذشته با هشدار روبرو شد. در سال های گذشته اندک متحصصین و پژوهشگرانی بودند که با احتمال طغیان مردم و حتی امکان آن اشاره می کردند. ولی در سال گذشته و جاری این هشدارها نسبت به گذشته بیشتر شد. نگارنده سال ۱۴۰۰۰ قبل از انتخابات این Continue reading
گروهی مخفی متشکل از بازیگران سرشناس هالیوود و نخبگان سیاسی دموکرات (بنا به اقوال) کودکان خردسال را در مکانهای مختلف حبس میکنند. آنها این کودکان بیچاره را قربانی آیینهای شیطانی میکنند، خونشان را مینوشند و به آنها تجاوز میکنند. اعضای این گروه مخفیِ شیطانی در میان خود برای سفارش کودکان جدید و ارضای خواستههای منحرف خود از کلمهی رمز «پیتزا» استفاده میکنند. این اتهامات Continue reading
حرکات اعتراضی یکی از مسیرهای اصلی گذر به دموکراسی بودهاند. بهطور مثال، پایان کمونیسم در اروپای شرقی در ابتدای دههی ۱۹۹۰، پایان آپارتاید در آفریقای جنوبی در همان ایام، پایان دیکتاتوریهای نظامی در آمریکای لاتین مثل آرژانتین و برزیل در دههی ۱۹۸۰، پایان حکومت خودکامه سوهارتو در اندونزی در اواخر دههی ۱۹۹۰، همگی از مجرای حرکات اعتراضی صورت گرفتند. اما حرکات اعتراضی چطور و از چه راههایی منجر به گذار به دموکراسی میشوند؟ Continue reading
چنانکه الکسی توکویل یکی از بنیانگذاران علوم اجتماعی و از اولین نظریهپردازان جامعهی مدنی میگوید، انجمنهای مدنی مراکز رایگان آموزش و ترویج دموکراسی هستند. از طریق فعالیت درون این سازمانهاست که شهروندان میآموزند چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، منافع مشترکشان را تشخیص دهند، و برای تحقق آن منافع بسیج شوند. انجمنها یا سازمانهای جامعهی مدنی اما همه به یک میزان Continue reading
وکالتخواهی یا پیوستن به ائتلافی فراگیر بر مبنای یک رشته اصول و موازین مشترک؟ خیزش پرشور و یکپارچهای که کشته شدن مهسا امینی، دختر جوان و زیبای کرد تبار به دست “گشت ارشاد”، یکی از ابزار سرکوب استبداد دینی حاکم دامن زد، این چشمانداز امیدوار کننده را پدید آورد که پس از نزدیک به چهل و Continue reading
بر کسی نباید پوشیده باشد که تا زمانی که آلترناتیو یا بدیلی وجود نداشته باشد هر رژیم استبدادی می تواند عمری طولانی کند. حتی در صورتی که نظام حاکم متلاشی شود نیز در نبود یک بدیل به جای شاهد بهتر شدن وضع سیر بد به بدتر و بدترین را طی خواهیم کرد تا جایی که ممکن است حیات ملی ما نیز درخطر افتد. از این رو بحث در باره فکر راهنمای بدیل و به وجود آوردن تبادل اطلاعات و اندیشه در باره این Continue reading
واکنش گروهی از بانوان کشور و فعالان جنبش زنان در اعتراض به «اسیدپاشی»های اصفهان در این شهر و پایتخت، حضور خیابانی و پرشمار هزاران شهروند در مراسم سوگ مرتضی پاشایی در چند شهر کشور، و اعتراض مدنی صدها شهروند بروجردی در واکنش به قتل یک معلم؛ این سه رخداد در چند ماه گذشته، جلوههای جدیدی از حساسیت افکار عمومی و بروز و ظهور خیابانی خواستهها و ابراز «نگاه»ها، و نیز Continue reading
اگر یک ناظر بیرونی به حوادث ایران نگاه کند و صرفا بیانیههای سیاسی در باب اهداف و ملزومات انقلاب اخیر را بخواند، آنچه میبینید یک همگرایی شگرف است که شاید در کمتر انقلابی در طول تاریخ مشابه داشته. برای سنجش این ادعا، من مقیاس تقسیمبندی فضای سیاسی را «نسبت نیروهای سیاسی با انقلاب ۵۷» قرار میدهم. با چنین مقیاسی: در منتها الیه یک سر این طیف، شاهزاده پهلوی قرار دارد. دورترین گزینهی قابل تصور از انقلاب ۵۷. ایشان اساسا نماد و میراثدار هرآن چیزی هستند که تمامی نیروهای دخیل در انقلاب ۵۷ را علیه خود متحد کرده بود. Continue reading
قبلا نوشتم که برای سرنگون کردن حکومت نکبت اسلامی، تنها به پا خاستن شما جوانان و مردم داخل ایران کافی نیست و اگر حرکت های اعتراضی داخل کشور، بدون رهبری و برنامه ریزی باشد قطعا با سکون و نرسیدن به هدف اصلی که سرنگونی حکومت است مواجه خواهد شد. فضای اختناق در داخل ایران و سرکوبگری وحشیانه ی حکومت نکبت، حضور این رهبری در داخل ایران را غیر ممکن کرده و عمده ی هدایت و برنامه ریزی حرکت های اعتراضی باید از خارج از کشور صورت پذیرد. Continue reading
در دسامبر ۲۰۰۸، یکصد سال پس از انتشار نخستین قانون اساسیِ چین و همزمان با شصتمین سالگرد تصویب «اعلامیهی جهانیِ حقوق بشر»، ۳۰۳ روشنفکر، وکیل، فعال، دانشپژوه، کارگر، دهقان و کارمند بازنشستهی دولت چین با امضای بیانیهای معروف به «منشور ۰۸» خواهان اصلاحات دموکراتیک ــ از جمله پایان یافتن حکومت تکحزبی ــ و احترام به حقوق بشر ــ از Continue reading
پیشنهاد سه بندی آقای میرحسین موسوی، در تماشا شورانگیز و در تعمق شگفتانگیز است. این پیشنهاد یا رهیابی، در سنجش با نظریهی به شدت مرتجعانهی «اجرای بیتنازل قانون اساسی» گامی به پیش است، اما نه در شناخت وضعیت و خواست ملت. آقای موسوی در مقدمهی پیشنهاد سه بندی خود مینویسد: Continue reading
نزدیک به چهل و چهار سال است که تروریسم اسلامی بر ایران حاکم است. مردم ما در تلاش قهرمانانه برای گذر از سیاهترین و خونریزترین دیکتاتوری تاریخشان و استقرار نظامی مبتنی بر آزادی و حقوق بشر، اینک هر روز حماسهای تازه میآفرینند. Continue reading
موضوعی که در جریان انقلاب ۱۴۰۱ بر همگان روشن شده تنفر عمومی نسبت به روحانیت شیعه است. این نهاد کاری جز حذف و دروغ و قساوت و فریبکاری و چپاول در ۴۴ سال گذشته انجام نداده است. درست است که شعارها علی خامنهای و سپاه و بسیج را به عنوان آمر و عوامل سرکوب نشانه میروند اما ۴۴ سال Continue reading
مهمترین چالشهای پیش روی برجام و مذاکرات هستهای بین ایران و غرب در گفت وگو با دکتر مهدی مطهرنیا، تحلیلگر روابط بینالملل؛ چرا وضعیت برجام روز به روز پیچیدهتر میشود؟آیا رویکردی که دولت در برابر مذاکرات در پیش گرفته میتواند ایران را به اهداف خود برساند؟ در این زمینه چه چالشهایی وجود دارد؟
مهندس موسوی بار دیگر با انتشار یک بیانیه راهبردی، آب در خوابگه مورچگان ریخت و با کمتر از ۸۰۰ كلمه، از گوشه زندان خانگی، ولوله به جان کسانی انداخت که او را تمام شده میپنداشتند. Continue reading
وقتی در روزهای آخر شهریور ماه گذشته مردم ایران در اعتراض به کشتهشدن دختر بیگناهی به خیابانها آمدند، ایران وارد فصل جدیدی شد و یک حرکت اجتماعی پیوسته و منسجم شکل گرفت که با قاطعیت خواستههایش را مطرح میکرد. حکومت با این جنبش مدنی با خشونت شدیدی برخورد کرد اما نتوانست متوقفش کند. Continue reading
بحران مسکنِ فقرا پدیدهی جدیدی نیست، اما در دهههای اخیر در بسیاری از شهرهای جهان ابعادی شگفتانگیز یافته است. از دههی ۱۹۷۰ میلادی به این سو با گسترش سیاستها و رویکردهای مقرراتزدایانهی دولتها در حوزهی مسکن اجتماعی، ترویج و تکوین نگاه سوداگرانه به حوزهی مستغلات شهری، و مالیسازی این بازار،[1] بحران مسکن معاصر شدت یافت Continue reading