اندیشه ، فلسفه
تاریخ
  • جذابیت ابژه گناه‌آلود حزب توده ایران علی‌رضا اردبیلی
    جذابیت ابژه گناه‌آلود حزب توده ایران در کتاب از بازگشت تا اعدام: شیوا فرهمند راد به فاصله اندکی بعداز کتاب قبلی خود به نام “وحدت نافرجام” اثر جدید خود به نام “از بازگشت تا اعدام، حزب توده ایران[۱] و انقلاب ۱۳۵۷” را منتشر
  • تاریخ‌نگاری فمینیستی آزاده بی‌زارگیتی
    استفانی رئول* و کیتلین سی. هامل*، برگردان: آزاده بی‌زارگیتی: تاریخ‌نگاری فمینیستی روشی است برای گردآوری انواع مختلف فمینیسم (از جمله لیبرال، رادیکال، پسااستعماری) همراه با روش‌هایی برای بازگویی تجربیات
  • روایت منصفانهٔ تاریخ؛ تحلیلی کم‌سابقه در فضای فکری ایران
    محمدرضاشاه پهلوی پس از خروج از ایران در گفت‌و‌گویی تلویزیونی از حسرت خود در باب گذشته و آینده سخن می‌گوید. او اعتقاد دارد که اعطای فضای باز سیاسی زمان‌بندی مناسبی نداشت. می‌شد این پروژه را چندسال زودتر
  • استبداد شاه عامل اصلی انقلاب بود
    «دکتر همایون کاتوزیان» نامی آشنا و البته صاحب‌نظر در چند قلمرو محسوب می‌شود. از قلمرو ادبیات کلاسیک و نوین تا علم اقتصاد و اقتصاد سیاسی، به‌ویژه تاریخ معاصر و همچنین صاحب‌نام در قلمرو
اقتصاد

مصرف معقول آبجو الکلی یا غیرالکلی به ویژه در مردان، باعث تولید باکتری‌های مفید دستگاه گوارش می‌شود. نتایج تحقیق پژوهشگران در آمریکا بر روی شماری از مردان نشان می‌دهد، مصرف روزانه اما متعادل آبجو به تولید باکتریهای تسریع کننده هضم غذا در معده سرعت بخشیده و همزمان خطر ابتلا به بیماریهای روده را کاهش می‌دهد.

آبجو یکی از کهن‌ترین نوشیدنی های الکلی جهان است و ایران، خاستگاه پیدایش آن.

آزمایش‌های شیمیایی، بر روی ظروف سفالی نشان می‌دهد، آبجو نخستین بار حدود هفت هزار سال پیش در ایران و در منطقه گودین‌تپه استان کرمانشاه متولد شده‌ است.

در سالهای قبل از انقلاب ۵۷ کارخانجات آبجو‌سازی شمس در ایران یکی از بزرگترین کارخانه‌های تولید آبجو و سایر نوشیدنی‌ها در جهان بود.

در سایت این کارخانه با اشاره به بیش از نیم قرن قدمت و اعتماد ایرانیان به محصولات آن نوشته‌شده: «از آن روزی که اولین سنگ ‌بنای شمس گذاشته شد، حدود ٥٦ سال می‌گذرد. از همان ابتدا برای بودن در کنار شما و برند محبوب شما بودن مشتاقانه تلاش کردیم. آرزو کردیم محصولی با کیفیت و در خور شما ارائه کنیم؛ سرمان را با افتخار بالا بگیریم و به خودمان ببالیم که همراه لحظات شما هستیم.»

پس از انقلاب اما این کارخانه تا سالها به محاق رفت تا اواسط دهه هفتاد شمسی که در کنار کارخانه بهنوش و چند کارخانه دیگر تولید آبجو را این بار بدون الکل آغاز کردند، نوشیدنیهایی که با استقبال زیاد ایرانی‌ها روبرو شد.

مردم ایران، اصولا به علت آب و هوای خاص منطقه و نوع فعالیت‌های بدنی، همواره علاقه خاصی به نوشیدنی‌ها داشته و دارند. از شراب‌هایی به قدمت تاریخ بشر تا چای و دمنوش حلال و نوشیدنی‌های الکلی حرام.

آمار نشان می‌دهد، ایران با وجود ممنوعیت و محدودیت‌های شدید حکومتی چهارمین کشور جهان در زمینه مصرف مشروبات الکلی است. مشروباتی که عمدتا به طور قاچاق از کشورهای اطراف به ایران وارد شده و توسط فروشندگان غیرقانونی بین علاقمندان توزیع می‌شوند.

رئیس سازمان امور اجتماعی ایران گفته‌ بود، در خوشبینانه‌ترین حالت، سالانه بیش از پنج میلیون نفر در کشور الکل مصرف می‌کنند.

در سال‌‌های گذشته، اما با افزایش نرخ دلار و به تبع آن گرانی بیش از حد قیمت مشروبات الکلی خارجی شمار بسیار زیادی از مردم به خودکفایی در تولید محصول دست یافته‌اند. این خودکفایی مردمی در تولید الکلی‌جات یا به اصطلاح مشروبات دست‌ساز اما در سال‌های اخیر مشکلات زیادی را برای مصرف کنندگان به وجود آورده‌ است.

اردیبهشت امسال بود که رسانه‌های داخلی ایران از مسمومیت حدود ۶۰ نفر در بندرعباس بر اثر مصرف مشروب دست‌ساز خبر دادند و هشت توزیع کننده هم در این زمینه دستگیر شدند

فروردین سال ۱۳۹۹ هم معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی شیراز از مسمومیت ۶۰۰ نفر و فوت ۷۰ تن به دلیل مسمومیت الکلی خبر داده‌ بود.

هر چند تلفات ناشی از مسمومیت الکل تنها مختص ایران نیست ولی بسیاری، ریشه این معضل در ایران را آزاد نبودن الکل می‌دانند و معتقدند اگر مردم به نوشیدنی‌های الکلی استاندارد دسترسی داشتند، میزان تلفات ناشی از مسمومیت الکل تقلبی به مراتب کاهش خواهد یافت.

صدای آمریکا

print

مقالات
سکولاریسم و لائیسیته
Visitor
0272747
Visit Today : 452
Visit Yesterday : 654