1.در سیزدهم فروردین ماه، ایرانیان «سیزده به در» می روند. اگر از باور خرافی نحوست عدد 13 فاصله بگیریم؛ که نسل جدید از این امتیاز برخوردار است که معمولا به اینگونه باورهای «خردستیز» (باورها به خرافه ها) بهایی نمی دهد، می توان از این موقعیت ایجاد شده استفاده بهینه کرد، نه آنکه طبیعت را نابود نمود. می توان به فکر طبیعت بود وبرای احیای محیط زیست در این روز بیشتر اندیشید و در عمل نیز گامی برداشت. مثلا روز سیزده بدر چه خوب است هر ایرانی در اقدامی سنجیده، یک اصله نهال غرس کند و یا تصمیم بگیرد که زین پس در پسماندها، زباله های قابل بازیافت را اصلا به کوچه نبرد تا شهرداری به خارج از شهرها منتقل سازد و یا کمترین اقدام می تواند در روز سیزده آن باشد که طبیعت را تخریب نکند، به درخت وسبزه و گُلی آسیب نزده و هرگز زایداتی از خویش در طبیعت به جای نگذارد و بلکه احساس مسئولیت نموده و اگر اشغالی در راه دید، آن را گردآوری کند و محیط زیست خود وشهرش را زیبا نگهدارد. حتی به نظرم اشکالی ندارد از کسانی که لطمه شدیدی به طبیعت می زنند (درخت می سوزانند، حیوان آزاری دارند و ….) دست کم فیلم گرفته و این بدعت زشت را رسانه ای کرد، تا درس عبرتی برای دیگران باشد.
2.به این می اندیشیدم که اگر قرار باشد هر منزل دست کم روزانه 1 نایلون پسماند تولید کند، در طول سال، 365 نایلون آشغالی تولید کرده است که اگر همه در کنار هم قرار گیرند، فضای یک خانه بزرگ را هم پر می سازند، چه رسد به خانه های کوچک آپارتمانی! جدای از آنکه ظاهر ناپسند، بوی تعفن و سایر حواشی آنها اصلا قابل تحمل نیست، به ویژه زوایدی مثل پلاستیک که به سادگی تجزیه پذیر هم نبوده و چه دست کم بسا قرنی برای همگان تولید مشکل و مساله بکند!
3.اگر یک خانه چنین فاجعه ای خلق می کند، یک کلانشهر و حتی شهرهای کوچک با مساله پسماندها چه می کنند و چه باید بکنند؟ واقعا اگر مردم برای بازیافت پسماندها آموزش لازم را ببینند، اتفاقات تازه ای در کشور رخ خواهد داد. چقدر خوب است در روز طبیعت، گروه و انجمن های زیست محیطی، در قالب تیم هایی سازماندهی شده، در میان مردم فعالانه ظاهر شده و نکات خوب و ضروری مرتبط با طبیعت را در قالب های مختلف (پخش تراکت، اجرای نمایش، برگزاری کارگاههای کوچک و….) با مردم در میان گذاشته و با برقراری ارتباطی شاد و سازنده با دیگران، برای زیباسازی طبیعت اقدامی موثر انجام دهند. اگر موفق شوند که از بخشی از ریخت وپاش ها، آلودگی های حواشی شهرها، آسیب به نباتات و حیوانات و حتی جمادات پیشگیری کنند، دستاورد قابل توجهی خواهند داشت، چه رسد به آنکه در زمینه صیانت از محیط زیست فرهنگ سازی کنند و به شهروندان محترم، آموزش های تازه در این عرصه داشته باشند.
4.همه باید بدانیم که امروزه آسیب به طبیعت، ارتباط مستقیمی با بیماری های جسمی و اختلالات روحی و روانی ما دارد و حفاظت از محیط زیست، بر زندگی شاداب و سالم، تاثیر تعیین کننده دارد. نکات یاد شده در این یادداشت، بر اساس نگاه «کمینه ای» به محیط زیست بود. ارتباط «بیشینه» با طبیعت، (که مبتنی بر نگاه تازه ای به آدم و عالم است) یادداشت مستقلی می طلبد .روز طبیعت گرامی باد.
11 فروردین 1401
#ارسالی #اجتماعی #طبیعت #تربیتی