پرسش از وزارت خارجه و داستان پوتین و نتانیاهو

یکم- هنگامی که یک مقام سیاسی مسوول در یک کشور از کشور دیگری چیزی را درخواست می‌کند چه معناهایی می‌تواند در پشت و پس این خواسته نهفته باشد؟ به نظر می‌رسد نخستین چیزی که به ذهن سیاستمداران دیگر و نیز شهروندان می‌رسد این است که کشوری که از آن خواسته مشخصی را اعلام می‌کنیم آن خواسته را انجام نداده یا اینکه به صورت جدی انجام نداده یا اینکه حتی ممکن است برعکس انجام داده باشد. دوم- اگر مقام مسوولی از یک کشور خواسته‌اش را با رسانه‌ها در میان بگذارد چه برداشتی می‌شود داشت؟ یک برداشت این است که مقام درخواست‌کننده به کشوری که از آن درخواست کرده است هشدار می‌دهد که شاید در دور بعدی افشاگری کند و تهدید می‌کند باید این چیزی که می‌خواهد انجام شود. سوم- به نظر می‌رسد مقدمه طولانی‌تر از متن شود. حالا بنویسید که کدام مقام مسوول از کدام کشور چه چیزی خواسته است که اینقدر مهم است؟ اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت امور خارجه دولت جمهوری اسلامی همان مقام درخواست‌کننده و روسیه که اتفاقا رییس‌جمهور ایران مهمان آن کشور است همان کشوری است که مطالبه از او صورت گرفته است‌. سخنگوی وزارت امور خارجه گفته است: «‌انتظار داریم روسیه نقش پررنگ‌‌تری برای وادار کردن اسرائیل به توقف خشونت ایفا کند. » چهارم- به این ترتیب می‌توان استنباط کرد روسیه‌ای که جمهوری اسلامی به آن اعتماد کرده و پیمان راهبردی با آن می‌بندد در یکی از بزنگاه‌های تاریخی به وظیفه‌اش عمل نکرده است‌؟ همینطور است. شاید رهبری روسیه بهانه بیاورد که کشورش درگیر یک جنگ بزرگ است و در این جنگ گیر افتاده و نباید انتظار بیشتری از روسیه داشت. بخشی از این داوری احتمالی روس‌ها درست است اما روسیه که ادعای ابر قدرتی دارد نباید در‌باره داستان غزه طوری عمل کند که شهروندان جهانی و نیز دوستان اندکش احساس خوبی نداشته باشند. پنجم- آیا روسیه به خواست سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی عمل خواهد کرد؟ کارشناسان بین‌المللی باور دارند که روسیه با اسرائیل مناسبات پیچیده‌ای دارند و هرگز نباید انتظار داشت این مناسبات از تعادل خارج شوند.