تصمیم گرفته‌ایم به مردم آزادی داده شود در آغاز دولت آموزگار، زمانی که شاه در اوج قدرت بود، فرماندهان ارتش به نشستی در دانشکدهٔ پدافند ملی دعوت شدند که هدف آن اعلام سیاست‌های جدید حکومت در زمینهٔ آزادی‌های سیاسی بود. در این نشست، امیرعباس هویدا، وزیر دربار، و ارتشبد ازهاری، رئیس ستاد ارتش، این سیاست‌ها را برای فرماندهان ارتش توضیح دادند[۱] ؛ سیاست‌هایی که پیش از این شاه شخصاً برای فرماندهان درجه‌یک ارتش توضیح داده بود: Continue reading →

گردشگری، شکلی از جابجایی است که فراتر از تحرک جسم بر تمامی ابعاد فردی و جمعی ما موثر است.توجه به این نکته که روندگی و جابجایی در سفر تنها به جابجایی جسم محدود نمی شود، امریست قابل توجه. این روندگی و جابجایی در گردشگری در عین جهانی بودن تجربه ای است منحصر به هر قوم و فرهنگ.در برنامه ریزی های گردشگری ان چه اهمیت دارد شناخت و شناساندن، تفسیر و تحلیل زبان گردشگری بر مبنای فرهنگ است. تبلور زبان فرهنگی گردشگری در عمران شهری و گردشگری نکته ای است که شاید در Continue reading →

حسن روحانی رئیس جمهور ایران روز پنج شنبه در مراسم افتتاح طرح‌های آب و خاک و منابع طبیعی وزارت جهاد کشاورزی در استان‌های اردبیل، خوزستان و گلستان با بیان این موضوع که در چند سال گذشته جنگ اقتصادی کم نظیر بوده است، گفت در این سه سال هیچ شبی با خیال آسوده نخوابیده است. وی افزود در این سه سال احساس مسئولیت دوران جنگ تحمیلی را داشته است. حسن روحانی به مقاومت مردم ایران اشاره کرد و با بیان این موضوع که مردم به خاطر این جنگ اقتصادی رنج فراوانی دیده‌اند، به قیمت بالای اجناس اشاره کرد و گفت مردم به خاطر این قیمت ها رنج می‌کشیدند. Continue reading →

محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجۀ جمهوری اسلامی، در واکنش به اظهارات آنتونی بلینکِن وزیر امور خارجه دولت بایدن با تویتی ضمن رد موضع امریکا خواستار برداشتن گام نخست از سوی آمریکا شد. بلینکن روز چهارشنبه گفت که اگر ایران به کلیۀ تعهدات خود در توافق اتمی وین عمل کند، واشینگتن به این توافق باز خواهد گشت. وی سپس تاکید کرده بود که به این منظور هنوز راه درازی در پیش است، زیرا پس از اینکه ایران به تعهدات خود عمل کرد، آمریکا نیازمند زمان برای ارزیابی اقدامات انجام شده از سوی این کشور است ظریف، این درخواست آمریکا را برای بازگشت این کشور به برجام رد کرد و با تاکید بر اینکه واشینگتن از Continue reading →

نزدیکان احمدی‌نژاد می‌گویند مجتبی خامنه‌ای از نامزدی او برای ریاست‌جمهوری «استقبال» کرده است. ایندیپندنت فارسی اطلاعاتی را به دست آورده که تایید می‌کند محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور سابق ایران، حدود دو هفته قبل به‌طور مخفیانه و غیررسانه‌ای با مجتبی خامنه‌ای، فرزند رهبر جمهوری اسلامی ایران، دیدار کرده است. خبر این دیدار را ابتدا روزنامه «الجریده»‌ کویت، که از رسانه‌های معتبر منطقه محسوب می‌شود، روز جمعه منتشر کرده بود؛ اما یکی از نزدیکان محمود احمدی‌نژاد در گفت‌وگو با ایندیپندنت فارسی ضمن تایید آن، جزیيات بیشتری را در این باره ارائه کرد. Continue reading →

اگر باورهای اخلاقی مردم برایتان حکم سرگرمی داشته باشد، آیا می‌شود گفت آدم بدی هستید؟ «یه روز از خواب پا می‌شی، می‌بینی» دلت می‌خواهد مارکسیست باشی. سبیل می‌گذاری و اورکت سبز آمریکایی تنت می‌کنی. فرداروزی می‌بینی درویش‌مسلکی هم خوب است، اتفاقاً سبیل مناسب را هم داری. پیراهن گشاد بی‌یقه می‌پوشی و عود دستت می‌گیری. بعدش نوبت به هیپی‌بودن و پست‌مدرن‌بودن هم می‌رسد. آیا ما با نوعِ جدیدی از «خودنمایی» مواجهیم؟ با مگامال‌هایی اخلاقی که نظامِ اعتقادی دلبخواهمان را از آنجا می‌خریم؟ Continue reading →

ماتیاس هورکس* به عنوان محقق آینده پژوهی در جامعه آلمان و محافل اجتماعی و اقتصادی اروپا جایگاه ویژه ای دارد. تحلیل های او درباره آینده اغلب به واقعیت می پیوندد. او و همکارانش در «انستیتو تحقیقات آینده» به تازگی با انتشار کتابی زیر عنوان «جهان پس از کرونا» دیدگاه‌هائی را مطرح کرده‌اند که در رسانه‌های آلمان بازتابی گسترده داشته است. هورکس در چند مقاله و مصاحبه مطبوعاتی عصاره نظریات خود را تشریح کرده است. ماتیاس هورکس، آینده پژوه سرشناس آلمانی، با اشاره به بحران برآمده از شیوع ویروس کرونا، می‌نویسد: «این روزها اغلب از من پرسیده می‌شود که “دوران کرونا کی به پایان می‌رسد و ما به Continue reading →

وقتی خرسی تعقیب‌مان می‌کند صرفاً می‌ترسیم، اما دیدن یک دلقک در تاریکی مو بر تنمان راست می‌کند. حدوداً همۀ ما آدم‌ها از چیزی به اسم «لولو» در بچگی‌مان ترسیده‌ایم و حتی با آن زندگی کرده‌ایم. شاید وقتی که بزرگ‌تر شده‌ایم، از یادمان رفته باشند، اما مهم این است که همچنان تصورشان رعب‌آور است. تصور کنید به پایین پله‌ها نگاه می‌کنید و دستی بریده را می‌بینید که مانند عنکبوتی چاق و بزرگ از روی زمین دوان دوان به‌سوی شما می‌آید. اگر سکته نکنیم، حتماً از این موجود عجیب‌وغریب می‌ترسیم. مطمئناً این ترس با ترس از یک قاتل بالفطره تفاوتی جدی دارد، اما چه تفاوتی؟ Continue reading →

یکی از مسائلی که از دیرباز در زندگی افراد جویای تحصیل و به معنای دقیق‌تر، “دانشجویان” وجود داشته ترک خانواده و زندگی مستقل در شهر محل تحصیلشان است. این جدایی از خانواده و رویارویی با واقعیات زندگی فرد را با چالش‌های مختلفی مواجه می‌کند که باید به تنهایی بر آن‌ها غلبه نماید. این چالش‌ها وقتی با شدت بیشتری بروز پیدا می‌کنند که بین شهر ( یا روستای) محل زندگی و شهر محل تحصیل دانشجو تفاوت‌های کیفی و کمی عمیقی از نظر شهری وجود داشته باشد؛ بدین منظور که در یک سر این پیوستار یک روستا یا شهر کوچک و در سر دیگر آن یک “کلان‌شهر” قرار گرفته باشد. کلان‌شهر از نظر معنایی در Continue reading →

پچ‌پچه‌هایی بگوش میرسد. از داخل و خارج. همیشه و در همه جای جهان چنین بوده که با گل آلود کردن آب و ایجاد هرج و مرج ملتی را به آنجا رسانده اند که آرزوی یک ناجی را نماید و همیشه هم ناجی از درون نظامیان ظهور نموده در راس قرار می گیرد. حال چه با کودتای عریان یا ملبس به قانون. بیخود نبود که در سال ۶۹ شعار رضا Continue reading →

دوستان عزیز، من یکی از معدود بازماندگان کسانی هستم که تقریباً تا آخرین لحظه‌ی پیش از آزادسازی آشوویتس در این اردوگاه بودم. انتقال ما از این اردوگاه یا به اصطلاح تخلیه‌ی آن در ۱۸ ژانویه آغاز شد.ما در صفی ۶۰۰ نفری به راه افتادیم و در شش روز و نیمِ بعدی بیش از نیمی از همراهانم جان باختند. به احتمال قوی، من تا مراسم یادبود سال آینده زنده نخواهم ماند. این قانون طبیعت است. پس لطفاً ببخشید که احساساتی سخن خواهم گفت. مخاطب من در درجه‌ی اول دختر و نوه‌هایم هستند: آن‌چه می‌گویم به هم‌سن‌وسال‌های دخترم و نوه‌هایم ارتباط دارد؛ به نسل جدیدی، به‌ویژه جوان‌ترین‌ها، که از آن‌ها نیز کم‌سن‌وسال‌ترند. Continue reading →

پل بیتی، برای رمان «فروش کامل» برندۀ جایزۀ من‌بوکر ۲۰۱۶ شد. نویسندۀ پنجاه‌وچهارسالۀ اهل لوس‌ انجلس، اولین رمان‌نویس آمریکایی است که برای هجویه‌ای تلخ و گزنده دربارۀ سیاست‌های نژادی آمریکا برندۀ جایزۀ من‌بوکر شده است. از نظر داوران، رمان «فروش کاملْ» پل بیتی را در ردیف کسانی چون مارک تواین و جاناتان سویفت قرار می‌دهد. پل بیتی در این نوشتار رمزورازها و ماجراهایی را روایت می‌کند که الهام‌بخش او در نوشتن رمانش بوده‌اند. Continue reading →

کره‌ای‌ها بعد از جنگ جهانی دوم، تکنیک بسیار کارآمدی را برای شکنجه اختراع کردند که طی آن قربانی را مجبور می‌کردند تا کاری را که برایش اندکی ناخوشایند است، برای مدتی بسیار بسیار طولانی انجام دهد. مثلاً لبۀ صندلی بنشیند یا با زاویه‌ای ناراحت به دیوار تکیه دهد. با طولانی‌شدن زمان، قربانی حاضر می‌شد به هر چیزی اعتراف کند تا از این عذاب خلاص شود. دیوید گریبر، انسان‌شناس آمریکایی، می‌گوید این شبیه تکنیکی است که اسرائیل روی کل یک ملت به کار بسته است. Continue reading →

سخن از سه فیلمساز است. سه فیلمساز؟ نمی‌توان چندان با اطمینان چنین گفت. زیرا یکی، اصلانی، بیشتر شاعری است فیلسوف که دوست دارد با قلمِ فیلم، شعرهایش را نقاشی کند و درون تصاویرش بیاندیشد؛ دیگری شاعری است ترانه‎سرا، که میان عشقی سنگین و از دست‌رفته به موسیقی در آب‌های گرم جنوب و عشقی، آن همدوردست، به عقلانیت فیلمیکِ پوریتن، هر دو در شمال و جنوب اروپا، سرگردان مانده؛ و سومی، مسافری خستگی‌ناپذیر و عاشقِ پنداره‌ای به نام ایران که در دفترچه‌های یاداشت تصویری‌اش، هر روز بخشی از آن را می‌ساخت. Continue reading →

در خورجین مفاهیم مرتبط با برنامه ریزی شهری، توسعه‌ی پایدار، حق به شهر، عدالت اجتماعی، پایداری، فرهنگ و میراث ناملموس، بارها و بارها از واژه‌ی کامیونیتی یا اجتماع محلی (و معادل هایی چون: باهمستان و یا همبودی) استفاده شده اما وفاق برای یافتن واژه‌ی معادل پارسی برای مفهومِ نهفته در واژه‌ی “کامیونیتی” همچنان مبهم و یک سوال است. از این رو در ادبیات ِمتون مرتبط با مفاهیم و ارکان توسعه‌ی پایدار، برای ادای حق مطلب، ترجیحا از همان واژه‌ی کامیونیتی استفاده می‌شود. Continue reading →

طی چند هفته اخیر جامعه مدنی کردستان بار دیگر از جانب نهادهای اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی مورد حمله قرار گرفته است. تعداد افراد بازداشت‌شده به ۶۰ نفر رسیده است. این نه اولین هجوم برای ریشه‌کردن سودای زندگی و آزادی در کردستان است و نه آخرین. داستان سرکوب و ایجاد وحشت در کردستان ایران از جانب جمهوری اسلامی، قدمتی به عمر خود نظام دارد. از فتوای جهاد خمینی و کشتارهای خلخالی در دهه ۶۰ تا موج دستگیری‌های اخیر شهروندان کُرد، دو سرِ داستان کشمکشی ناعادلانه بین رانه‌ی مرگ و عشق به زندگی است. Continue reading →