اندیشه ، فلسفه
تاریخ
  • جذابیت ابژه گناه‌آلود حزب توده ایران علی‌رضا اردبیلی
    جذابیت ابژه گناه‌آلود حزب توده ایران در کتاب از بازگشت تا اعدام: شیوا فرهمند راد به فاصله اندکی بعداز کتاب قبلی خود به نام “وحدت نافرجام” اثر جدید خود به نام “از بازگشت تا اعدام، حزب توده ایران[۱] و انقلاب ۱۳۵۷” را منتشر
  • تاریخ‌نگاری فمینیستی آزاده بی‌زارگیتی
    استفانی رئول* و کیتلین سی. هامل*، برگردان: آزاده بی‌زارگیتی: تاریخ‌نگاری فمینیستی روشی است برای گردآوری انواع مختلف فمینیسم (از جمله لیبرال، رادیکال، پسااستعماری) همراه با روش‌هایی برای بازگویی تجربیات
  • روایت منصفانهٔ تاریخ؛ تحلیلی کم‌سابقه در فضای فکری ایران
    محمدرضاشاه پهلوی پس از خروج از ایران در گفت‌و‌گویی تلویزیونی از حسرت خود در باب گذشته و آینده سخن می‌گوید. او اعتقاد دارد که اعطای فضای باز سیاسی زمان‌بندی مناسبی نداشت. می‌شد این پروژه را چندسال زودتر
  • استبداد شاه عامل اصلی انقلاب بود
    «دکتر همایون کاتوزیان» نامی آشنا و البته صاحب‌نظر در چند قلمرو محسوب می‌شود. از قلمرو ادبیات کلاسیک و نوین تا علم اقتصاد و اقتصاد سیاسی، به‌ویژه تاریخ معاصر و همچنین صاحب‌نام در قلمرو
اقتصاد

امضای قرارداد امنیتی با روسیه خلاف قانون است تن دادن ایران به درخواست های بی شرمانه چین دست کمی از کاپیتولاسیون ندارد.خفت و خواری از این بزرگ تر؟
دولت روسیه اعلام کرده به زودی یک قرارداد امنیتی جامع با جمهوری اسلامی امضا خواهد کرد.اما افکار عمومی ایرانیان با شک و تردید به این قرارداد نگاه می کند.بخش عمده ای از مردم حتی نگران این نوع پیمان‌های امنیتی هستند.طبق قوانین کشور، چنین قراردادها و توافقنامه‌هایی باید ابتدا در پارلمان کشور طرح و تصویب شود.اما این روال قانونی در مورد توافقنامه‌های امنیتی و همکاری جمهوری اسلامی با چین و روسیه رعایت نشده.حتی مقامات رسمی کشور به صراحت گفته اند که طرف مقابل (در مورد چین) درخواست کرده که مفاد توافقنامه محرمانه بماند و به اطلاع مردم نرسد.

چه درخواست بی شرمانه و توهین آمیزی.یک دولت خارجی قدرتمند آن قدر زور دارد که توانسته قانون کشور ضعیف تر را به حالت تعلیق در آورد. باور کنید که تن دادن مقامات ایرانی به این درخواست هیچ دست کمی از تن دادن به کاپیتولاسیون ندارد.کجا رفت آن شعارهای استکبارستیزانه؟ خفت و خواری از این بزرگ تر؟

همه این ها نگران کننده است.موقعی که یک کشور ضعیف با کشوری قدرتمند قرارداد بلندمدت و استراتژیک می بندد بر حساسیت موضوع اضافه می شود.طرف ضعیف در چنین قراردادهایی معمولا در موضع امتیاز دادن است و طرف قوی در موضع امتیاز گرفتن.حالا شاید عده ای بگویند جمهوری اسلامی کشور ضعیفی نیست و چون موشک دارد قدرتمند است.

من برای اطمینان بیشتر از جایگاه جمهوری اسلامی در بین کشورهای قدرتمند جهان در اینترنت سرچ کردم .شما هم سرچ کنید.بنویسید “جدول قدرتمندترین کشورهای جهان”البته به انگلیسی . در این جدول هایی که من دیدم هیچ نامی از ایران در بین هشتاد کشور بالای جدول نبود.(جدولهایی که من دیدم فقط نام های هشتاد کشور نخست را درج کرده بود)

من شخصا موافقم که کشورمان باید با همه کشورها روابط اقتصادی و سیاسی داشته باشد.اما به ویژه قراردادهای امنیتی و همکاری بلندمدت با کشورهای قدرتمندتر از خودمان نباید محرمانه باشد.هر جزئی از این قراردادها باید در محضر افکار عمومی ایرانیان مورد بحث و بررسی دقیق قرار بگیرد.حکومت نمی‌تواند خودسرانه کشور ما را وارد بلوک‌های نظامی و امنیتی بکند.مردم باید در جریان باشند. نامحرم دانستن مردم در چنین امور کلان و مهمی نشانه بی اعتمادی عمیق حکومت به مردم است و حکومت نمی‌داند که مهمترین عامل امنیت یک کشور مشارکت واقعی مردم در اداره امور کشور و رضایت نسبی آنها از حکومت است.حکومتی که مردم را پشت سر خود ندارد و چه بسا آنها را در برابر خود دارد، در ناامنی مطلق به سر می‌برد و هیچ قدرت خارجی‌ای نمی‌تواند برایش تامین امنیت کند.

print
مقالات
سکولاریسم و لائیسیته
Visitor
0273618
Visit Today : 619
Visit Yesterday : 704