کوبا از اول ژانویه شریک ساختار بریکس است

بلوک بریکس+ از تاریخ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ۱۳ کشور دیگر را با وضعیت جدید به‌عنوان اعضای همکار در خود می‌پذیرد. در این گسترش، کوبای سوسیالیستی نیز حضور دارد. سخنگوی وزارت خارجهٔ چین، مائو نینگ توضیح داد پیوستن این کشورهای شریک، همکاری در خانوادهٔ بریکس را «به سطح تازه‌ای» ارتقا می‌دهد. وی افزود که نفوذ این گروه هرروز مشهودتر می‌شود و به بستری فزاینده و پراهمیت برای تقویت «وحدت و همکاری در جنوب جهانی» بدل شده است.

مخائیل دیاس-کانل، رئیس‌جمهور کوبا، در ماه اکتبر در پلتفرم اجتماعی X نوشت پیوستن کوبا به‌عنوان کشور شریک در بریکس برای این کشور مایهٔ افتخار است. به گفتهٔ او، این پنج حرف (BRICS) نشانگر «امیدی بزرگ برای کشورهای جنوب در مسیری دشوار برای دستیابی به نظمی عادلانه‌تر، دموکراتیک‌تر، منصفانه‌تر و پایدارتر در عرصهٔ بین‌الملل» است.

اکنون، گروه بریکس بیش از ۴۰ درصد جمعیت جهان و نزدیک به یک‌سوم مساحت زمین را در بر می‌گیرد. سهم آن در تولید ناخالص داخلی جهان حدود یک‌پنجم است.

وزارت خارجهٔ روسیه اعلام کرد که قصد دارد همکاری نزدیکی با کشورهای شریک داشته باشد تا آن‌ها را هرچه مؤثرتر در چارچوب همکاری‌های درون‌گروه بریکس بگنجاند. این وزارتخانه همچنین اشاره کرد چهار کشور دیگر برای پیوستن به این بلوک به‌عنوان اعضای همکار دعوت شده‌اند.

بلوک بریکس که در سال ۲۰۰۹ به‌عنوان اتحادی از کشورهای نوظهور تشکیل شد، در سال‌های اخیر به وزنهٔ متقابلی در برابر نهادهای بین‌المللی تحت سلطهٔ ایالات متحده و اروپا تبدیل شده است. این گروه که در ابتدا از برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی تشکیل می‌شد، در آغاز سال ۲۰۲۴ با پیوستن مصر، اتیوپی، ایران و امارات متحدهٔ عربی گسترش یافت و از آن پس خود را بریکس+ می‌نامد.

ادغام اقتصادی گروه بیشتر شکلی پراکنده دارد و نقش اصلی آن در حد بستری برای همکاری است. در آخرین نشست سران در کازان در ماه اکتبر ۲۰۲۴، پیشنهاد راه‌اندازی یک سامانهٔ پرداخت جایگزین دلار رد شد و به‌جای آن بر استفادهٔ بیشتر از ارزهای ملی کشورهای عضو تأکید شد.

برای کوبا، پیوستن به بریکس احتمالاً پیامد اقتصادی فوری در بر نخواهد داشت، زیرا هاوانا از قبل با اکثر اعضا توافق‌های دوجانبه دارد که با ورود به بریکس احتمالاً دوباره تدوین نخواهد شد.

بااین‌حال، این گام برای کوبا به‌ویژه از منظر راهبردی حائز اهمیت است، زیرا امکان برقراری ارتباطات گسترده‌تر در همکاری‌های جنوب-جنوب را فراهم کرده و جایگاه ژئوپلیتیک هاوانا را تقویت می‌کند – به‌ویژه با توجه به تداوم محاصرهٔ اقتصادی ایالات متحده، که ممکن است در صورت پیروزی دوبارهٔ دونالد ترامپ در دور دوم ریاست‌جمهوری، شدیدتر هم بشود.