اندیشه ، فلسفه
تاریخ
  • جذابیت ابژه گناه‌آلود حزب توده ایران علی‌رضا اردبیلی
    جذابیت ابژه گناه‌آلود حزب توده ایران در کتاب از بازگشت تا اعدام: شیوا فرهمند راد به فاصله اندکی بعداز کتاب قبلی خود به نام “وحدت نافرجام” اثر جدید خود به نام “از بازگشت تا اعدام، حزب توده ایران[۱] و انقلاب ۱۳۵۷” را منتشر
  • تاریخ‌نگاری فمینیستی آزاده بی‌زارگیتی
    استفانی رئول* و کیتلین سی. هامل*، برگردان: آزاده بی‌زارگیتی: تاریخ‌نگاری فمینیستی روشی است برای گردآوری انواع مختلف فمینیسم (از جمله لیبرال، رادیکال، پسااستعماری) همراه با روش‌هایی برای بازگویی تجربیات
  • روایت منصفانهٔ تاریخ؛ تحلیلی کم‌سابقه در فضای فکری ایران
    محمدرضاشاه پهلوی پس از خروج از ایران در گفت‌و‌گویی تلویزیونی از حسرت خود در باب گذشته و آینده سخن می‌گوید. او اعتقاد دارد که اعطای فضای باز سیاسی زمان‌بندی مناسبی نداشت. می‌شد این پروژه را چندسال زودتر
  • استبداد شاه عامل اصلی انقلاب بود
    «دکتر همایون کاتوزیان» نامی آشنا و البته صاحب‌نظر در چند قلمرو محسوب می‌شود. از قلمرو ادبیات کلاسیک و نوین تا علم اقتصاد و اقتصاد سیاسی، به‌ویژه تاریخ معاصر و همچنین صاحب‌نام در قلمرو
اقتصاد

ایران وایر – «حسین رونقی»، زندانی سیاسی سابق کشته شدن «محمد مقیسه» و «علی رازینی»، دو قاضی شناخته‌شده جمهوری اسلامی را نتیجه دهه‌ها «تحقیر، مرگ، نابودی و ویرانی» دانست و خطاب به مقامات جمهوری اسلامی نوشت: «خشم مردم، دامن همه‌تان را خواهد گرفت.» آقای رونقی، روز ۲۹ دی‌۱۴۰۳، در شبکه اجتماعی «ایکس» نوشت: «آن‌چه امروز شاهدیم، نتیجه‌ی دهه‌ها تحقیر، مرگ، نابودی و ویرانی است که جمهوری اسلامی به ایرانیان تحمیل کرده‌است. یقینا خشم مردم، دامن همه‌تان را خواهد گرفت. همه‌ شما که دست‌تان به خون مردم آغشته است و یا در ظلم و ستم حاکم شریک یا همچنان مشغول خاک‌پاشی به حقیقت هستید.»

این زندانی سیاسی سابق در ادامه خطاب به مسوولان جمهوری اسلامی نوشت: «اگر بخشی از این سیستم هستید، درباره‌ عملکردتان، اتفاق امروز و آن‌چه فردا در انتظارتان است، بیشتر فکر کنید. مانند ما روزی را ببینید که: “جمهوری اسلامی دیگر نیست.” روزی‌که همه‌ شما، پاسخ‌گوی عملکردتان خواهید بود.»

همزمان، مادر «ابوالفضل امیرعطایی»، نوجوان کشته‌شده در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱ هم در واکنش به کشته شدن محمد مقیسه و علی رازینی، ویدیویی منتشر کرد و با اشاره به احکام اعدام و کشتار جوانان در حکومت جمهوری اسلامی، گفت: «آن که مرگ می‌کارد، هرگز زندگی درو نخواهد کرد.»

«مجید دری»، فعال دانشجویی سابق و زندانی سیاسی پیشین، در توصیف محمد مقیسه نوشت:

«داد و بیداد! فحاشی! توهین وتحقیر! تهدید! عنوان قاضی را یدک می‌کشید اما کاملا مغرضانه در دادگاه ظاهر می‌شد، احکام سنگین می‌داد. معروف بود نمی‌داند سال چیست و حکم می‌دهد. درست که باید در دادگاهی محاکمه می‌شد و ناگفته‌ها را می‌گفت، اما شاهدان زیادی مانده‌اند بر ظلمش.»

«حسین رزاق»، زندانی سیاسی ‍‍پیشین، هم درباره اظهارات علی رازینی در پرونده «عبدالله مومنی»، فعال سیاسی، نوشته است:« با مقیسه و رازینی پرونده‌ای نداشتم اما وقتی با عبدالله مومنی هم‌اتاق بودم و او برای بیماری سرطان همسرش دنبال مرخصی بود، رازینی به وکیلش گفته بود “مریض بودن همسرش که خوب است! زودتر می‌میرد. حکم عبدالله هم که تمام شد یک زن دیگر می‌گیرد!” امروز تباه کنندگان عمر جوانان سقط شدند.»

«شعله پاکروان»، مادر «ریحانه جباری» که سال ۱۳۹۳ اعدام شد، در خصوص کشته‌شدن علی رازینی و محمد مقیسه، در اینستاگرام نوشت: «خبر را از چند مادر شنیدم که پسر و دخترشان توسط همین دو هیولا اعدام شدند، همه خوشحال بودند و می‌خندیدند، شادی‌شان بیش باد.»

«فراواز»، خواننده‌ای که چند سال پیش از ایران خارج شده، پس از انتشار خبر کشته شدن مقیسه از دادگاهش نوشت که مقیسه به او گفته بود: «توی بی‌حیا برای مردان نامحرم خوانده‌ای.» فراواز نوشته که گریه و عذرخواهی می‌کرده است.

print
مقالات
سکولاریسم و لائیسیته
Visitor
0273614
Visit Today : 615
Visit Yesterday : 704