جناب شهرام همایون و استراتژی منشوری شاهزاده رضا پهلوی؛ ف. م. سخن

این که ما صبر کنیم -که در مورد دار و دسته ی منشوری خوشبختانه این صبر زیاد به طول نینجامید والّا خسارت های بسیاری به حرکت های اعتراضی مردم در داخل ایران می زد- تا جریان رویدادها ما را خود به خود به جلو ببرد و اگر نتیجه ی خوبی داشت آن نتیجه ی خوب را به رخ بکشیم و اگر نتیجه ی بد داشت آن نتیجه را مورد نقد و مخالفت قرار دهیم، این کار به نفع مردمی که به رسانه ی ما مراجعه می کنند نیست.

علاقه به شخص شاهزاده یا هر کس دیگر در عرصه ی سیاست ایران نباید مانع از بیان حقایقی که «در لحظه» متوجه می شویم شود، و بیان حقیقت «از نگاه ما» چه درست باشد چه فرضا نادرستی اش در آینده اثبات شود، در هیچ زمانی نباید به تاخیر بیفتد.

من هم خوشحال هستم که شاهزاده، با توییت شان -هر چند این هم بسیار ناقص و غیر شفاف است- گام ی در جهت توصیه هایی که ما می کردیم و هرگز شنیده نشد و هنوز هم شنیده نمی شود بر داشتند و من صریحا عرض می کنم که ایشان در قبال مردم ایران و شخص خودشان مسوول مستقیم و تمام و کمال هستند و این که مشاوران ایشان که یکی از آن ها هم فردی ست که جناب همایون از او یاد کرده است راه نادرست را به ایشان نشان می دهند، نه تنها قابل قبول نیست بلکه این سلب مسوولیت، شأن و منزلت ایشان را به عنوان کسی که تنها فرد معتبر در میان دسته جات و شخصیت های اپوزیسیون است از میان می برد و او را مانند بچه ای که به سادگی می تواند آلت دست این و آن قرار بگیرد نشان می دهد که چنین نبوده است و چنین مباد.