مردم وفاق را حس نمی کنند

 رفتار شهروندان نشان می‌داد شکاف شهروندان با نهادهای حاکمیتی روندی فزاینده داشت. از سوی دیگر نهادهای حاکمیتی نیز به همراه تکه- تکه شدن حزب ها و گروه‌های سیاسی ونیز شکاف بزرگ جمهوری اسلامی با غرب از دیگ شکاف‌های بزرگ بودند. مسعود پزشکیان و حلقه اول یاران او با پیش کشیدن شعار وفاق قرار است که جامعه ایرانی را بایکدیگر همدل و همسازکند و با استفاده از همه نیروی سرزمینی کشوررا از بحران‌ها عبوردهد.

آیا این خواست پزشکیان لباس عمل خواهد پوشید؟ در صورتی که کارنامه چند ماه ریاست پزشکیان را بردولت چهاردهم و فعالیت‌های وزیران و معاونان را معیار قرارداده و داوری کنیم با تلخی باید گفت پزشکیان وتیمش ر پیاده کردن وفاق کامیاب نبوده‌اند.

به این معنی که وفاق با شهروندان ایرانی به مثابه پایه وفاق ملی هرگز با رضایت مردم روبه رونشده است. شهروندان ایرانی می‌بینند که دولت چهاردهم برخلاف اراده ونیز برخلاف وعده‌های پیشین توانایی و شهامت سیاسی لازم وکافی برای گفتن حقایق را ندارد.

در حالی که اقای پزشکیان وعده داده بود هرجا نتوانست کاری را انجام دهد با مردم در میان می‌گذارد اما دیده شده است که این اتفاق نیفتاده است. پزشکیان برای اقتصاد کشور نیز راهبرد و برنامه مشخصی ندارد و حتی در درون کابینه نیز وفاق میان وزیران وجود ندارد.

دولت چهاردهم راهی برای مهارتورم ارایه نکرده است و راهی برای سیاست ارزی کار امد ندارد. هنوز و با گذشت چند ماه از کار دولت ذدولت برای منابع پایدار در بودجه 1404 راهی را نیافته است. شهروندان ایرانی اکنون به این نتیجه رسیده‌اند باید تحریم ها از هرراهی -که می‌تواند مذاکره مستقیم هم باشد -برداشته شود اما دولت چهاردهم در این را ه اصرا رندارد و پای کارنمی ایستد. آقای پزشکیان باید بداند پدیدار سازی وفاق به ویژه وفاق میان نهاد دولت وشهروندان کار سختی است و نیاز به فداکاری دارد.