پشت پرده قدرتمند قیمت‌گذاری دستوری

قیمت‌گذاری دستوری برای مبارزه با گرانفروشی در آخرین سال‌های حکومت محمد‌رضا پهلوی به عنوان یکی از اصول انقلاب سفید در دستور کار قرار گرفت. براساس این اصل بود که گروه‌های گوناگون از جمله دانشجویان و نیز گروه‌هایی از اصناف مامور مبارزه با گرانفروشی شدند. حالا پرسش امروز این است که بساط این اصل انقلاب سفید پس از پیروزی انقلاب اسلامی برچیده شد‌؟ شوربختانه باید گفت چنین نشد و کار بدتر از دوره یادشده شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی مگر چه اتفاقی افتاد؟ پس از پیروزی انقلاب اسلامی یک سازمان به اسم سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولید‌کنندگان تاسیس شده است که هنوز فعالیت دارد‌. این سازمان چه می‌کند؟ سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولید‌کنندگان از یک‌سو قیمت تمام‌شده انواع کالاهای اساسی مثل شکر‌، برنج‌، روغن و حتی کالاهای صنعتی را برآورد کرده و میزانی سود روی آن به عنوان سود تولید اضافه کرده و دستور می‌دهد کالایی مثل شکر باید با این قیمت به فروش برسد. آیا این راهبرد و این سازمان توانسته قیمت‌گذاری دستوری را اجرا کند؟ واقعیت این است که این نهاد برای بخش تولید جز دردسر چیزی نداشته و بسیار وقت‌ها دیده شده که نمایندگانش در کارخانه‌ها مستقر می‌شوند‌ اما وقتی کالا از کارخانه بیرون می‌آید یا از بندرها عبور می‌کند دیگر نمی‌توان آن را کنترل کرد. ماموران مبارزه با گرانفروشی که از سوی این سازمان سازماندهی می‌شوند هرگز نمی‌توانند ده‌ها کالا را در صدها هزار فروشگاه کنترل کنند. به این ترتیب آیا دولت‌ها به این سازمان انتقاد نمی‌کنند؟ برخی دولت‌ها مثل همین دولت به قیمت‌گذاری انتقاد شدید دارند به طوری که رییس‌جمهور نیز بارها از قیمت‌گذاری گلایه کرده و عبدالناصر همتی وزیر اقتصاد نیز در تلویزیون با صراحت گفته است باید قیمت‌گذاری دولتی برچیده شود. آیا کار سختی است که این سازمان بر‌چیده شود؟ کار دشواری نباید باشد. دولت می‌تواند با ارائه لایحه به مجلس خواستار برچیده شدن آن شود یا اینکه در هیات دولت وظایف تازه‌ای برای آن تعریف کند. خوب چرا این کار انجام نمی‌شود؟ واقعیت این است که معلوم نیست پشت پرده ابقای این سازمان کیست. باید آن را شناخت و دستور داد که ابقای این نهاد را رها کند.