این روزها جهان ما به گونه‌ای ساده و تک‌موضوعی شده است، جهانِ از کرونا و به کرونا. ما همه چیز را به آن پیوند می‌زنیم. گذارِ امر روزمره، اقدام‌ها، تصمیم‌ها و از همه خطیرتر آینده‌ همه از گردنه‌ی کرونا. غایبِ همه‌جا حاضر. کرونا رفتار شگفتی دارد که آن را نادیدنی‌تر از نظایر خود می‌کند. ممکن است تا روزها بدون هیچ علامتی درگیر آن Continue reading →

اغلب گفته می‌شود که مشکل جوامع مدرن این است که زیادی مادی هستند، به این معنا که ما انسان‌ها علاقه زیادی به خریدن چیزها داریم. این گفته کاملا درست نیست. ما واقعا مادی‌ هستیم اما نه به این خاطر که زیاد خرید می‌کنیم، بلکه به این خاطر که باور قاطع داریم خریدن چیزها اثر مثبتی بر ذهن‌مان دارد. ما بیش از آنکه حریص باشیم، «امیدوار»یم. مثلا ممکن است این باور را داشته باشیم که داشتن یک حلقه خاص الماس، می‌تواند در دوام و هماهنگی رابطه‌مان اثر بگذارد یا یک لباس خاص می‌تواند باعث شود که دنیا به ما توجه ویژه‌ای بکند یا نوشیدنی خاصی می‌تواند کمک‌مان کند که بر مشکلات خانوادگی‌مان فائق بیاییم. Continue reading →

از جنایت‌ و اختلالات روانی و فقر و آزار جنسی در آلمان و آلبانی و رومانی گرفته تا همجنس‌گراهراسی و خیانت و خشونت و سوءتفاهم میان نسل‌ها در گواتمالا و تونس و فرانسه، خانواده‌ها در سراسر دنیا با مشکلات گوناگونی دست و پنجه نرم می‌کنند. عرفان ثابتی به مناسبت روز جهانی خانواده (15 مه) به معرفی و مرور 8 فیلم جدید پرداخته است که در جشنواره‌های بین‌المللی درخشیده‌اند. ایالت باواریا در آلمان، سال 1984. مراسم خاکسپاریِ مادر به پایان رسیده و همه‌ی مهمانان محل را ترک کرده‌اند. پدر و پسر، که مدت‌ها با یکدیگر قهر بوده‌اند، در تالار نشسته‌اند. پدر تصمیم می‌گیرد که سرگذشت خانوادگی‌اش را برای Continue reading →

همراه با   تحلیل ساختاری: حماسهء فریدون و کاوۀ آهنگر؛ روایت خروج بردگان از مصر فشرده و بخش های این جستار: خردورزان ِ فرهنگ ایران، قرن ها پیش از پژوهشگران مدرن که به تازگی به نقش داستان گویی در راهبری مدنی، جنبشی و سیاسی پرداخته اند، در سطح زبان، ارتباط میان نیکی گستری را با واژۀ “همداستانی” جا انداخته بودند. “همداستانی” در پویش های اجتماعی ایران، چنان که داستان های آنرا از پیشینیان شنیده ایم، به بهروزی و خیر بیشترین آحاد اجتماع انجامیده است. Continue reading →

به بهانه نگاهی به چند کتاب و اثر تولید شده در باره این افراد و گذری ونظری  اکنونی در بوستان رازی تهران خیرگی وکنکاش با نگاه دوربین و ادبیات، به مثابه خودِ نوشتن(زایاندن و مامایی سقراط وار) است. و نوشتن ماندن است و جاودانه کردن و جاودانه شدن.در این جهان میرا وناپایدار، جز قلم ونگارش چه می تواند موانع مانایی ودیرپایی را پشت سر قرون و اعصار وایام ِ گذران و روبه زوال، سرافکنده کند؟ از خلال این Continue reading →

استفاده‌ی جناحِ راست افراطی در ایتالیا از رسانه‌های اجتماعی برای دامن زدن به نفرت‌پراکنی از حیث وسعت و شدت بی‌سابقه است. نتیجه‌ی آن تباهی گفتار سیاسی در محیطی رسانه‌ای است که تحت کنترل کافی قرار ندارد. اقدامات متقابلی در حال شکل‌گیری است اما معضل به نوعی ساختاری است و بعضاً ریشه در الگوی تجاری رسانه‌های اجتماعی دارد. در آغاز انتظار می‌رفت که تأثیر رسانه‌های دیجیتال بر دموکراسی بسیار مثبت باشد. امید این بود که انتشار اطلاعات آنلاین حوزه‌ی عمومی پربار، آزاد و جامعی را فراهم کند که بحث و گفتگو در آن خصلت فراگیرتر و متنوع‌تری داشته باشد. اما، واقعیت کاملاً چیز دیگری Continue reading →

داوریکرونا با حمله قلبی و سرطان تفاوت دارد. آنها امور ممکنند و معلوم نیست که کجا هستند و کی می‌آیند، پس بهتر است به حکم طبع خویش و به سفارش بعضی فیلسوفان مانند اسپینوزا بگوییم، زندگی باید کرد و مرگ را باید به فراموشی سپرد. محسن آزموده|گفتاری که در پیش رو می‌خوانید یکه و قابل توجه است. در هفته‌های جاری بسیاری از اهل نظر و اصحاب فکر و فیلسوفان جهان درباره بحران کرونا، علل و عوامل پدید آورنده آن و پیامدهایش Continue reading →

چند روز پیش که آقای محمدنوری زاد درزندان وکیل آباد مشهد اقدام به “خودکشی خودخواسته” نمود، بی تردید تعجب وتأثربسیاری ازکنشگران سیاسی ودوستداران این مبارزخستگی ناپذیروشجاع را برانگیخت واین سئوال را درذهن بسیاری پُررنگ ساخت که: مگرممکن است یک هنرمند شجاع وپیگیرمانند محمد نوری زاد که عاشق زندگی است وهرقدمی وقلمی وتصویری که درسالهای اخیرازخودبرجای گذاشته است، برای زیبا کردن زندگی ومبارزه با پلشتی های زندگی بوده است، درزندان به جائی برسد که دست Continue reading →

کایل هارپر (استا دانشگاه اکلاهما  به نقل ازسایت نشریه فارین پالیسی-۶ آوریل ۲۰۲۰) برگردان محمد تهامی نژاد  ابن خلدون  دانشمند و سیاستمدار عرب در سال ۱۳۷۷میلادی [ قرن هشتم هجری قمری] اثر مشهور خودش “مقدمه” که عبارت از مطالعه تاریخ جهانست را تدوین کرد.  مطالعه گسترده وسفرهایش او را به این نتیجه رساند که در بارۀ پویایی ها یا رفتار های متقابل گروه های اجتماعی[۱] ، قوانین جهانشمول وجود دارد و قصد کرد تا  در کتاب خود نظریه ای فراگیر در بارۀتمدن بشر فراهم سازد. Continue reading →

ویروس کرونا در ایران برای نخستین بار در «شهر مقدس قم» شناسایی شد و از این شهر به سراسر ایران گسترش یافت. جایگاه مقدسی که دهه‌هاست جمهوری اسلامی و بخشی از روحانیت شیعه برای شهر قم ساخته بود، در یک لحظه به سلاحی در دست مخالفان تبدیل شد و در رسانه‌های اجتماعی، بی‌پرواتر از همیشه، اعتقادات مومنان به چالش کشیده و گاه به سخره گرفته شد. Continue reading →

این روزها جهان ما به گونه‌ای ساده و تک‌موضوعی شده است، جهانِ از کرونا و به کرونا. ما همه چیز را به آن پیوند می‌زنیم. گذارِ امر روزمره، اقدام‌ها، تصمیم‌ها و از همه خطیرتر آینده‌ی همه از گردنه‌ی کرونا. غایبِ همه‌جا حاضر. کرونا رفتار شگفتی دارد که آن را نادیدنی‌تر از نظایر خود می‌کند. ممکن است تا روزها بدون هیچ علامتی درگیر آن باشی و خودت هم نفهمی. حتی تا دو هفته خود را از چشم ما پنهان کند. در تمام این مدت هست اما ردّ و نشانی ندارد و ما بی‌خبر از همه‌جا دیگران را مبتلای آن می‌کنیم. این دیده نشدن و سپس دیده شدن، چیزی که خودبه‌خود مستعدِ رد و انکار پایان‌ناپذیر است. موضوعی تمام‌نشدنی و Continue reading →

پاندمی کرونا و تأثیر آن بر آینده آموزش عالی: آیا آموزش مجازی تنها راه حل است؟ مقاله «پاندمی کرونا و تأثیر آن بر آینده آموزش عالی: آیا آموزش مجازی تنها راه حل است؟» نوشته برجس سایمن و سیورتسـن، هانس هنریـک در مجموعه گزارش‌های بین‌المللی آموزش عالی و بحران کرونا و به سفارش به سفارش پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری منتشر شده است.

آموزش مجازی و کرونا Continue reading →

در تحلیل پژوهشگران علوم اجتماعی از جنبش‌های اعتراضی گسترده‌ اخیر – خواه در شمال جهانی، نظیر جلیقه‌زردهای فرانسه، خواه در جنوب جهانی، نظیر شیلی، هائیتی، سودان، لبنان، یا عراق – اصطلاحاتی وجود دارند که مدام به‌جای یکدیگر به‌کار برده می‌شوند: جامعه مدنی، جنبش اجتماعی، اعتراض مردمی، و سازماندهی‌های افقی  و از پایین مردمی. همیشه برای تحلیل‌گران و مفسران روشن نیست که چه‌ Continue reading →

سید محمد خاتمی رئيس جمهور اسبق ایران و رئیس بنیاد باران در یک پیام ویدئویی که از طریق بنیاد باران در فضای مجازی منتشر شد، با اشاره به دوران پس از امام حسن به شکل‌گیری یک امپراطوری گسترده توسط خلفای اموی اشاره کرد و ویژگی اصلی آن را چپاول اموال و دارایی‌های مردم و ایجاد اختلاف و ترس در بین مردم دانست و با اشاره به اینکه این حکومت رنگ و بوی دینی هم داشت به دوام آن در چند قرن اشاره کرد و اظهار داشت که این حکومت فاسد نه تنها اسلام، بلکه جهان بشریت را تحت تاثیر قرار دارد. Continue reading →