الف. چشم‌انداز ما: پیشرفت بشر در جهان آزاد ب. چالش ما: تهدیدهای تازه‌ی پیش روی آزادی ج. واکنش ما: فرصت برای همه، پیشرفت برای همگان گروهی از لیبرال‌های جهان در سال ۱۹۴۷ مانیفست آکسفورد، نخستین اعلامیه‌ی جهانی اصول لیبرال، را به چاپ رساندند. این حرکت در پاسخ به کابوس جنگ جهانی دوم و ویرانی‌های بی‌سابقه آن، کشتار میلیون‌ها انسان، و علی‌الخصوص فجایع غیرانسانی هولوکاست انجام گرفت. Continue reading →

این کتاب را می‌توان از زاویه‌های گوناگون خواند و مورد بررسی قرار داد. از هر زاویه‌ای حرف‌های بسیاری برای وضعیت کنونی جهان دارد. امروز جهان در یک وضعیت اضطراری قرار دارد: «ما مانده‌ایم و جهانی دست‌خوش بحران. جهانی با شکاف‌های فزایندهٔ اجتماعی و تباهی نگران‌کنندهٔ محیط‌زیست […] مات و مبهوت به مسائل جاری چشم دوخته‌ایم و واسطه‌های چشم‌بستهٔ سیاست‌ها شده‌ایم.» (ص ۴۷). گویی جهان می‌خواهد پوست بیندازد. پوستی‌انداختنی دردناک. شاید هم در وضعیت زایمان قرا گرفته باشد. زایمانی مبهم که می‌تواند ناقص‌الخلقه‌ای را تحویل دهد یا خارق‌العاده‌ای را. آگاهی ملّت‌ها تبدیل به یک Continue reading →

حق به شهر حق همه شهروندان ساکن در شهر است (شهروندان در حال و آینده، شهروندان ِدائم یا موقت) برای اسکان، شغل، تولید، دولت، و لذت بردن؛ شهرها، روستاها و سکونت گاه های پایدار،امن و فراگیر که به عنوان کانون زیست برای همه شناخته می شوند. همانطور که در بیانیه ی همایش جهانی شهری [۱]، رهنمودهای توسعه ی پایدار و رهنمود جدید شهرنشینی [۲] تاکید شد فرهنگ به مثابه جلودار بحث های جاری Continue reading →

اظهارات چند هفته گذشته برخی مقام‌ها و سیاست مداران در جمهوری اسلامی اگر چه خبرهای خوشی نیستند، اما نشان از وحشت نظام ولایت فقیه از فروپاشی دارد. جواد امام، رییس بنیاد باران و فعال سیاسی اصلاح ‌طلب روز سه شنبه ششم آبان ماه، نسبت به وقوع اعتراضات در ایران هشدار داد و گفت که «اکنون نارضایتی‌ها از هنگام آبان ۹۸ نیز بیشتر شده و در وضعیت هشدار جدی قرار داریم»، چون: «عده‌ای از مردم شغل خود را از دست داده‌اند، تعدادی درآمدشان کاهش چشمگیر داشته و از سوی دیگر تورم افسارگسیخته‌ باعث افزایش نارضایتی‌ها شده است و دولت هم نتوانسته در خصوص مسئله تحریم، Continue reading →

هبوط قدرت از کوهستان‌های دیلم به جلگه گیل (ارتباط جنبش علویان زیدی و آغاز پویش های فرهنگی در گیلان)(متن کامل) طرح موضوع: آغاز تاریخ شکل گیری اولیه ی زندگی انسان در جلگه ی گیلان و به طریق اولی آغاز پویش های فرهنگی هنوز هم یکی از ابهاماتی است که  تا کنون کمتر پژوهشی توانسته کورسویی به درون آن بتاباند. همین طور تاریخ شهر و شهرنشینی در گیلان به پیروی از همین ابهامات، به میزان زیادی ناشناخته مانده است. به استناد نوشته های نادقیق یونانیان، کلی گویی های بسیار گفته شده لیکن ما می دانیم که نوشته های یونانی هر چه از مبداء مدیترانه ی شرقی دورتر می شود و موضوعات جنبه Continue reading →

باز گشت به سیاست ایرانی برای گذار از نظام ولایی: جانمایه آزادی به جای شکل حکومتی‏ هر بار که استقلال سیاسی ایران در بلندای تاریخ به خطر می‌افتاد، ایرانیان از هر قوم و باوری پشت به پشت هم می‌دادند تا کهن سرزمین را باز پس گیرند و هویت فرهنگی را باز سازند. این چنین بود که ایرانی، یورش تورانی و ‏یونانی و تازی و Continue reading →

اگر وسط جنگل با خرس مواجه شویم چطور واکنش نشان می‌دهیم؟ ویلیام جیمز در آغاز مقاله‌ی خود درباره‌ی احساسات بشری (1884) به این پرسش بر اساس باور رایج پاسخ داد: «وقتی با خرس مواجه می‌شویم، می‌ترسیم و فرار می‌کنیم.» جیمز می‌گوید این پاسخ نادرست است. «اتفاقاتی که می‌افتد، ترتیب دیگری دارد.» اینطور نیست که چون ترسیده‌ایم فرار می‌کنیم. اول متوجه می‌شویم که داریم فرار می‌کنیم، و بعد این واکنشِ بدنِ خود را تجربه می‌کنیم و آن را ترس تشخیص می‌دهیم. وارونه کردن رابطه‌‌های علّی نقطه‌ی عطف بسیاری از پیشرفت‌های مفهومیِ بزرگ و ناگهانی بوده است، به‌ویژه در حیطه‌هایی Continue reading →

عضویت در اتحادیه‌ها از مدتی قبل پیوسته رو به کاهش بوده است. در آمریکا، عضویت در اتحادیه‌ها در سال 1954 به اوج رسید: در آن سال، ۳۴/۸ درصد از کارکنان حقوق‌بگیر (۲۸/۳ درصد از کل کارکنان) عضو اتحادیه بودند. اما این رقم در سال 2019 به ۱۰/۳ درصد از کارکنان حقوق‌بگیر (و کمی کمتر برای کل کارکنان) تنزل یافته بود ــ پایین‌ترین میزان در بیش از 75 سال. در استرالیا، عضویت در اتحادیه‌ها از بیش از 50 درصد در سال 1976 به 14 درصد در سال 2016 کاهش یافته است. در بریتانیا، در سال 1979 بیش از 13 میلیون کارگر عضو اتحادیه بودند اما این رقم در سال 2014 به ۶/۴ میلیون نفر کاهش یافته بود ــ رقمی شبیه به پیش Continue reading →

خواسته یا ناخواسته اما جریان انتخابات ریاست جمهوری امریکا با تصورّات مختلف و ‏انتطارات متفاوت و البته دلایل بسا متضّاد،‎ ‎ایرانیان را چشم بر در و نگران داشته. می‌پرسیم چرا؟ ‏چرا ایرانیان اعّم از حکومت دینی ملایّان حاکم و مخالفان حکومت و بخش عمده‌ی ایرانیان در سوی ‏دیگر، چشم به امریکا دوخته اند؟ من می‌کوشم این پرسش را در تحلیلی که در پی می‌آید، با ‏بازنگری اجمالی به ساختار سیاسی‎، استراتژیک در جریان ِعمل حال و حاظر، به نوعی روشنائی ‏برسانم. بررسی‌ای که در پی می‌آید، بنیانا با نظرات و تحلیل‌های رایج و حتی انتظارت بسیاری از ‏ایرانیان همسو نیست. Continue reading →

از گذشته های دور، محاصره در جنگ ها یکی از مؤثرترین روش های مبارزه به حساب می آمد. به همین دلیل دژهای فراوانی ساخته می شد تا در موقع لزوم مورد استفاده قرار گیرند. ضمناً همیشه راه های فرعی و سِری برای فرار و یا کمک از بیرون تعبیه می گردید تا جهت رهایی از حلقه محاصره، منفذی باشد. یکی از حساس ترین مشکلات، تهیه آذوقه و آب برای زمان محاصره بود. اما به قول آقامحمدخان قاجار، که یکی از Continue reading →

چرا بعد از این همه سال، الان می‌گوید که به او تجاوز شده؟ چرا روایتش از آزارجنسی انسجام ندارد؟ خودش هنوز شک دارد که تجاوز بوده یا فقط آزار جنسی، ما چطور مطمئن باشیم که اتفاقی افتاده؟ چرا مدام می‌گوید که قربانی نیست، مگر به او تجاوز نشده؟ این‌ها فقط بخشی از سؤال‌هایی است که بعد از هر روایتی از تجاوز و آزار جنسی مطرح می‌شود. Continue reading →

من قه‌قنسم (من ققنوسم) له ئه‌فسانه و له میژودا ناوم هه‌یه (در افسانه‌ها و تاریخ نام من است) گه‌ر بم کوژن هه‌زاران جار (اگر هزار بار مرا بکشید) من خوله‌میش ئه‌که‌م به هیلانه هاوار (من خاکسترم را به خانه‌ای برای فریادهایم تبدیل خواهم کرد) Continue reading →

یک روز پیش از تماس تلفنی‌ام با دینا نیری، آخرین کتابش پناهجوی ناسپاس: آن‌چه مهاجران هرگز به شما نمی‌گویند را با خود به کافی شاپی بردم تا خواندنش را به پایان ببرم. به محض اینکه کتاب را روی میز گذاشتم، مردی که چند قدم آن طرف‌تر نشسته بود به سمت میز من گردن کشید. هدفون را از گوشش بیرون آورد و صدایش از آن طرف رستوران به گوش من رسید که می‌پرسید: «این کتاب در مورد چیست؟» اندکی بعد، بالای میز من مترصد ایستاده بود و می‌پرسید: «به نظرتان این ترکیب “پناهجوی ناسپاس” ترکیب متناقضی نیست؟ ما آنها را به اینجا آوردیم! در مورد چه چیزی باید “ناسپاس” باشند؟» چند دقیقه‌ای به Continue reading →

اقتدارطلب‌ها دارند افزایش می‌یابند، و دموکراسی جذابیت خود را از دست داده است. این روزها حرف‌زدن از مصیبت‌هایی که گریبان‌گیر دموکراسی است، از همیشه آسان‌تر است. کافی است تلویزیون را روشن کنید، یا روزنامه‌ای را باز کنید و به محصول نهاییِ بزرگترین دموکراسی ادعایی تاریخ چشم بدوزید: دونالد ترامپ، Continue reading →

راقم این سطور، در چارچوب آداب معاشرت متعارف، برای شخص «آقای رضا پهلوی» بعنوان یک انسان فهمیده و با شخصیت احترام قائل است و در این مقاله و نگاه حقوقی، صرفاً به نقد و بررسی صریح و بی تعارف «عملکرد و شخصیت سیاسی» ایشان پرداخته می شود. Continue reading →