اغلبِ افراد تصور می‌کنند نویسندگانْ شاهکارهای ادبی‌شان را در پستو می‌نویسند و گوشه‌ای می‌نشینند تا کتابشان چاپ شود. اما شیلا هتی، که منتقدان سخت‌گیر نیویورک تایمز او را از نویسندگان برتر قرن ۲۱ می‌دانند، نظر دیگری دارد. او پیش‌نویس کتاب‌هایش را حداقل برای ۴۰ نفر از دوستان نزدیکش می‌فرستند و تا از نظر آن‌ها مطمئن نشود کتاب را به انتشارات نمی‌دهد. هتی می‌گوید نویسندگی فعالیتی فردی نیست، بلکه نتیجۀ تلاش‌ و همکاری رفیق‌هاست، رفیق‌هایی که مثل نویسنده در کتاب سهم دارند و در ردیف خوانندگان عمومی قرار نمی‌گیرند. Continue reading →

لزوم ورود جدی نهادهای قانونی تداوم بحران کرونا در جامعه ایرانی،‌ و موج های چندگانه ای از شیوع این بیماری،‌نوعی نگرانی و اضطراب دائمی را دامن زده است. آنچه که در این میان سبب نگرانی شده، عدم رعایت پروتکل ها و دستور العملهای بهداشتی توسط مردم است. نگاهی به الگوهای شیوع اخیر نشان از گسترش الگوی خوشه ای در شیوع بیماری دارد. این الگو بیانگر آنست که درصد کمی از بیماران از طریق غریبه ها و در فضاهای عمومی بیمار شده اند و درصد قابل توجهی از بیماران از طریق نزدیکان و آشنایان و اعضای خانواده به این بیماری دچار شده اند. به همین دلیل این بمیاری به یک تهدید دائمی و تناقض عمیق Continue reading →

تصویر رسانه ای اجلاس سران جی هشت جولای ۲۰۰۱ نمی توانست از این آمرانه تر و استیلاطلبانه تر باشد. فنس های خاردار فولادی ای به ارتفاع سیزده فوت بخش مرکزی جنوای ایتالیا را به دو بخش تقسیم کرده بودند، قرمز، که به ساکنان بخش مرکزی شهر و نمایندگان شرکت کننده در اجلاس اختصاص یافته بود و زرد که تحت کنترل نیروهای امنیتی بود و به معترضین تعلق داشت. نبود فعالیت محلی، در شهری که به شیوه زندگی شهری urbanism پرتفنن عجیب و غریب معروف است و سکوت حاکم بر خیابان های خالی اطراف پلازا دوکاله Palazzo Ducale که معمولا مملو از فیات هستند، موجب شد روزنامه نگاران سکوت این Continue reading →

لیلا بوعزیزی پس از آن که برادرش، محمد، ده سال قبل خود را به آتش کشید پرسید: «تصور می‌کنید یک جوان باید تحت چه نوع فشاری باشد که دست به چنین کاری بزند؟» مأموران محلی تونس گاری میوه‌فروشی محمد را توقیف کردند، در ظاهر به این دلیل که او مجوز نداشت اما در واقع آنها به دنبال اخاذی از او بودند. این کار بی‌شک Continue reading →

ظهور «شهرت اینستاگرامی» چرخش دموتیکِ مورد نظر ترنر در سانه های اجتماعی گسترش می یابد. دیگر لازم نیست تا کاربران در ساختار روایت‌های موجود(نظیر برنامه سرآشپز)  جای گیرند و در عوض، آنها می‌توانند برند تألیف شده توسط خودشان را مستقلانه سامان دهند. به این ترتیب، خودبرندسازی، فعالان[شبکه های اجتماعی] را از قید پویاییِ به شکل از بالا به پایین که روی‌هم‌رفته ویژگی تلویزیون واقع نماست، علیرغم هر نوع دموکراسی‌ای که دربردارد، آزاد می‌نماید. میکروسلبریتی دلالت به این امر دارد و توانایی کاربران را برای جمع کردن دنباله‌‌کنندگان و هوادارانِ مستقل از منابع و دیکته‌های رسانه‌های Continue reading →

شیوع ویروس کرونا، بیکاریِ فزاینده، افزایش نابرابری‌های اقتصادی، و تشدید وضعیت اضطراریِ تغییرات اقلیمی تنها ویژگی‌های مهم سال 2020 نبوده‌اند. جرائم ناشی از نفرت هم به طرز نگران‌کننده‌ای در سراسر دنیا افزایش یافته است. در لهستان، اقلیت‌های جنسی به دشمن شماره‌ی یک تبدیل شده‌اند. در مجارستان، گروه‌های نئونازی در دفاع از اخراج کولی‌ها تظاهرات می‌کنند. پارسال قربانیانِ بیش از نیمی از جرائم ناشی از نفرت در نیویورک یهودی بودند. در آلمان، حمله به اقلیت‌ها و پناهندگان به شکل خطرناکی افزایش یافته است. در بریتانیا، آمار و ارقام وزارت کشور حاکی از افزایش شدید در جرائم ناشی از نفرت، از جمله Continue reading →

در سال 1997 ناحیه‌ی‌ گسترده‌ای از جنگل‌های استوایی در جنوب شرقی آسیا کاملاً سوزانده شد تا به کشتزارهای روغن پالم جاده بِکِشند. نظر بر این است که ترکیبی از جنگل‌زدایی، آتش‌سوزی‌های جنگلی و خشک‌سالی صدها خفاش میوه‌خوار را از زیست‌گاه اصلی‌شان به باغ‌های میوه در نزدیکی مزارع متراکم پرورش خوک رانده است. این شرایط سبب ظهور ویروس نیپا شد که از خفاش‌های مبتلا به بیماری به خوک‌ها سرایت کرد و از خوک‌ها به مزرعه‌داران. طی دو سال بعد بیماری بیش از صد نفر را کشت. این اتفاق باید باعث هشدار می‌شد. Continue reading →

من به مدت هشت سال از ١١ سالگى تا وقتى که وارد دانشگاه شدم در خانه تحصیل کردم، پیش از آنکه مدرسه‌ى خانگى روش جدیدى براى نشان دادن تعهد والدینِ پرتلاش به آموزش فرزندانشان باشد. حالا که میلیون‌ها والد و خانواده ناگهان مجبور شده‌اند براى چند هفته (و احتمالاً بیش از آن) به فرزندانشان در خانه درس بدهند، خوب است بیندیشیم که چطور مى‌توان این کار را تا حد ممکن بى‌دردسر و درست و حکیمانه انجام داد. Continue reading →

دیتر زیچه مدیر عامل شرکت خودروسازی بنز در سخنرانی اخیری که داشت اعلام کرد ۸۰ درصد رفت و آمدهای شهری در آینده حذف خواهد شد.  ديتر زيچه مدیر عامل شرکت مرسدس بنز در سخنرانی اخیرش آینده جالبی را برای رقبای خود تصور کرد و مهمترین رقیب شرکت بنز را مرگ و مالیات و نرم افزارهای موبایلی دانست. زيچه در سخنرانی که در ۱۱ مارس سال جاری داشت عنوان کرد: “امروزه رقبای شرکت بنز، شرکت‌های خودروسازی نیستند بلکه  اپل، گوگل و سیسکو و امثال اینها رقیبان اصلی ما محسوب می شوند؛ شرکت اوبر که در واقعیت صاحب یک خودرو هم نیست و از آن به عنوان یکی از بزرگترین شرکت‌های Continue reading →

به گزارش سی ان ان شرکت مایکروسافت، هدف حمله سایبری قرار گرفته است بر این اساس، در عملیات هکری احتمالی روسیه که طی آن چندین نهاد آمریکایی با اتکای هکر‌ها بر نرم افزار شرکت سولارویندز هدف حمله قرار گرفتند شرکت مایکروسافت نیز هک شد. وزارت امنیت داخلی آمریکا که پیشتر گفته بود هکر‌ها از چند روش در این حمله استفاده کرده اند در حال تحقیق درباره کاربران مایکروسافت است که در این عملیات آلوده شده اند..چند روز پیش نیزگزارش شد که گروهی از هکر‌ها با حمایت یک دولت خارجی موفق شدند به سیستم وزارت خزانه‌داری آمریکا و اداره مخابرات و اطلاعات ملی دسترسی پیدا کنند و داده‌های Continue reading →

صبح یکی از روزهای ماه می که به نظر می رسید گرمای خورشید سرانجام بر آخرین نسیم خنک زمستانی نیوانگلند فایق می آید، من اینز(Inez) را ملاقات کردم؛ ۱۷ ساله و دانش آموز متوسطه اول در یک دبیرستان دولتی، که موافقت کرده بود در مطالعه من درباره میل جنسی دختران نوجوان مشارکت کند. در حالی که در یک گوشه آفتابگیر از مسیری کم تردد نشسته بودیم، من به اینز که درباره تجارب سکسوالیته اش، صحبت می کرد، گوش می دادم. سرهایمان روی ضبط صوت من که بی صدا می چرخید، خم شده بود تا خودمان را از مزاحمت دیگران یا شنیده شدن حرف هایمان محافظت کنیم. در یک ساعت و نیمی که با هم Continue reading →

این پنهان ماندن مجتبی در پس پرده‌ی اندرون، نشان از عدم اطمینان خامنه‌ای از فردای حکومت‌اش نیز دارد. چرا نباید بار دیگر نام «خامنه‌ای» در سپهر جهان سیاسی تشیع نام بندد؟ مجتبی می‌تواند به مسکو، عراق و یا دمشق بگریزد و در آنجا باز قهرمانی از قهرمانان شیعه، در لباس یک ملای آرام و ساده‌زیست زنده باشد. تا شاید روزی به کار آید. مراد ویسی مطلبی را با استنادهای تاریخی و تحلیل در سایت رادیو فردا بچاپ رسانده است. مطلبی خواندنی است و با تصاویر عبوس این تیم مورد بررسی ویسی نیز «خوفناک» شده است. (عجب چهره‌های عبوسی را در دامان کنیسه و صومعه و مسجد می‌توان آفرید!) باری، آنچه که Continue reading →

اینروزها با نشر یا پخش خبری که از بیماری علی خامنه‌ای می‌گوید، باز نام پسر وی، مجتبی خامنه‌ای در رسانه‌های سپهر سیاسی دیده می‌شود، چرا که جای دیگری او را ندیده‌ایم. بسیار نکته‌ی جالب توجهی است؛ که سخن از جانشینی مجتبی برای سمت ولی فقیه پس از فوت پدرش به میان می‌آید. سخن از جانشین شدن کسی است که تاکنون حتی یک سخنرانی از او دیده نشده، یک سمت سیاسی علنی نداشته، یک موضع‌گیری سیاسی را بیان ننموده و در یک نشست مربوط به مسائل مملکت حضور پیدا نکرده است. همچنان، چونان که باری نوشتیم، آفتابی نمی‌شود. Continue reading →

در این جستار مقدماتی، سه دوره اصلی تاریخی برای اندیشه های سیاسی مدرن در آذربایجان ایران در نظر گرفته شده است؛ دوره اول از جداسازی سرزمین آذربایجان میان امپراتوران قاجار و تزار شروع می شود که تکانه های اولیه بیداری مدرن را در خود جای داده است. دوره دوم در این سیر تاریخی اندیشه ها، ناظر به ایدئولوژی گرایی است که نشأت گرفته از دیدگاه ستم ملی بر پایه رهیافت لنینیستی از سویی و ایدئولوژی مذهبی از سوی دیگر است. دوره سوم که با گذار و سنجش ایدئولوژی گرایی پیشین بوده و بر زمینه های گفتمان مدنی و کنش های عدم خشونت مبتنی است و حساسیت های حقوقی را در فعالیت Continue reading →

عراق در چند دهه‌ی گذشته دگرگونی‌های بزرگی، از جمله جنگ با ایران و کویت، تحریم‌های اقتصادی، سقوط حکومت صدام حسین در پی حمله‌ی آمریکا، و قدرت گرفتن اسلام‌گرایان، را از سر گذرانده که هر یک به نوعی عرصه‌ی زندگی فردی و اجتماعی را بر زنان عراقی تنگ‌تر کرده است. نادیا محمود، فمینیست عراقی، که از اعضای هسته‌ی مرکزیِ حزب کارگر عراق است، فراز و فرودهای وضعیت زنان عراقی را در گفتگو با فاطمه مسجدی و بابک مینا شرح داده است که در ادامه خلاصه‌ای از آن را می‌خوانید. Continue reading →

در داستان «هزار و یک‌شب» هر سه فرمانروای سرندیپ یک میل مشترک‌ دارند: به همه آرزوها با یک‌بار تاس انداختن برسند. در حقیقت چنین میلی به جهان داستان شرق محدود نمی‌شود؛ و در سراسر تاریخ چه بسیار حوادث فاجعه‌آفرین و مضحک و برخی هم آمیزه‌ای از تراژدی و کمدی که از زهدان این رؤیا بیرون نیامده‌اند. نوظهورترین رؤیای «یک تاس انداختن» را این روزها می‌توان در تهران دید، جایی که سران جمهوری اسلامی تلاش می‌کنند نسخه‌ای تراژیک و یک نسخه مضحک از این رؤیا ارائه کنند. Continue reading →