عربستان سعودی رقم خیرهکننده ۵۰۰ میلیارد دلار برای ایجاد تكنولوژیهای سبز نوین و پنلهای خورشیدی در فضایی به وسعت ۲۶ هزار کیلومتر مربع سرمایهگذاری کرده است تا جایگزین سوختهای فسیلی کند.
عربستان سعودی هم اکنون بزرگترین و مدرن ترین تاسیسات آب شیرینکنی منطقه را دارد و اخیرا قراردادی به ارزش ۷.۲ میلیارد دلار با BNP Paribas امضا کرده است تا ۹ مرکز بزرگ دیگر را در کرانه دریای سرخ راه اندازی کند.
امارات متحده عربی با تخصیص ۱۶۳ میلیارد دلار سرمایهگذاری عظیمی انجام داده است تا سال ۲۰۵۰ میلادی بیش از ۵۰ درصد نیاز انرژیاش را از منابع تجدیدپذیر تامین کند. سرمایهگذاری در منابع انرژی تجدیدپذیر یعنی هم کاستن از هزینههای انرژیهای گران قیمت فسیلی و کاستن از آلودگی و اثرات هولناک تغییرات اقلیمی از جمله خشکسالی است که هستی کشورهای خاورمیانه را نشانه گرفته است. همچنین امارات تسهیلات ویژهای برای استفاده از خودروهای الکتریکی و رسیدن به چشمانداز شهر بدون-کربن (carbon-free) اعمال کرده است.
در کره جنوبی تدوین و اجرای توسعه بدون کربن و سبز در سال ۲۰۰۸ هماهنک با دغدغههای زیست محیطی و با هدف کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی و مقابله با چالش تغییرات اقلیمی تصویب و در دست اجرا قرار گرفت. براساس این طرح تا سال ۲۰۲۵ کره جنوبی جزو ۵ کشور اول دنیا درصنایع و تکنولوژیهای سبز قرار میگیرد و همزمان قراراست شغلهای مرتبط با تکنولوژیهای سبز ایجاد شود.
سنگاپور نیز طرح مبارزه با تغییرات اقلیمی را از سال ۲۰۰۵ آغاز کرده است. تقریبا همه ۱۶۵۰ برج و ساختمانهای بزرگی که از سال ۲۰۰۵ تا کنون ساخته شدهاند براساس انرژیهای سبز ساخته شدهاند . براساس سند چشم انداز ۲۰۳۰ میلادی سنگاپور ۳۵ درصد منبع انرژیهای شهری و حمل و نقل باید انرژیهای نو و تجدیدپذیر باشد و ۸۰ درصد ساختمانها باید گواهینامه سبز دریافت کنند.
هلند، الگوی توسعه کشاورزی
کشور هلند و مدیریت خیرکننده آن را میتوان از عجایب دنیای مدرن نامید. کشور کوچک هلند ۴۱ هزار کیلومتر مربع که فقط یک چهلم وسعت ایران است با بهره گیری از تکنولوژی فوق پیشرفته کشاورزی و صنعتی اش دومین صادرکننده مواد غذایی دنیا بعد از آمریکاست.
راندمان تولید محصولات کشاورزی هلند فاصله خیره کنندهای با کشورهای پیشرفته حتی آلمان و آمریکا دارد ! هلندیها در سال ۲۰۰۰ میلادی با شعار “تولید محصول دو برابر با استفاده از نصف منابع انرژی و آب” جنبشی را آغاز کردند که با بهره گیری از شرکتهای دانش بنیان و start-upهای کشاورزی صنایع غذایی پیشرفته خود را بسیار پیشرفت تر کردند.
هلند سالانه ۷۹ میلیارد دلار – تقریبا ۲ برابر صادرات نفتی ایران – محصولات غذایی و کشاورزی صادر میکند و علی رغم وسعت بسیار کوچکش از آلمان و فرانسه و چین و ژاپن بسیار جلوتر است.
کافی است راندمان تولید گوجه فرنکی در هلند را با چین مقایسه کنیم. هلند در هر مایل مربع ۱۴۴۰۰۰ تن گوجه فرنکی تولید میکند درحالیکه این رقم برای چین ۳۸۶۰ تن در هر مایل مربع است که ۳۸ برابر بیشتر است.
دانشگاه WUR هلند که مغز متفکر پشت نوآوریهای کشاورزی است به دهها کشور مشاوره ویژه ارایه میکند که البته کشور ما جزو آنها نیست!
بنابراین برای نجات ایران از خشکسالی حتی نیاز به توقف کشاورزی نیست و فقط کافی است از الگوی توسعه کشورهایی مثل هلند پیروی کرد.
ایران امروز باید شعار ” Big drought is coming” یعنی “خشکسالی بزرگ میآید” را بر همه شعارهایش اولویت دهد و همه امکانات کشور را با نگاهی آینده نگر معطوف دشمن بزرگ خشکسالی کند که از مرزهایش گذشته است و شهرهایش را یکی پس از دیگری با بیرحمی در مینوردد.