خواستە های مردم خوزستان. خواستە های همە مردم ایران است! صادق کار

خیزش سلحشورانە مردم زحمتکش و زیر ظلم و ستم خوزستان بە رغم همە تهدیدات و کشتار عدە ای از آنها توسط نیروهای امنیتی همچنان با وجود گذشت یک هفتە از آن ادامە دارد و در حال گسترش است. اینک این خیزش مردمی از سطح خوزستان فرا تر رفتە و دامنە آن بە تهران، خرم آباد، اصفهان و الیگودرز امتدا پیدا کردە است. انکشاف خیزش بە شهرهای دیگر کشور بە منزلە خودی دانستە آن توسط مردم ایران و استقبال از آن و شکست مفتضحانە دستگاە های سرکوبگر حکومتی برای منزوی کردن آن است. موج حمایتهای وسیع گروەهای مختلف اجتماعی و امتداد یافتن دامنە خیزش بە شهرهای دیگر وحقانیت مبرهن آن موجب گردیدە است کە سران حکومت نیز بعد از ٨ روز سکوت، بر حق بە جانب بودن مردم اذعان نمایند.

علی خامنەای در سخنانی بر بە حق بودن اعتراض مردم خوزستان اذعان نمود و مثل همیشە آن را بە دلیل اجرا نشدن توصیە های خود گذاشت و تقصیر را بە گردن دیگران نهاد. روزنامە انتخاب از قول خامنەای نوشت :” رهبر معظم انقلاب با گلایه از رعایت نشدن توصیه‌های متعدد قبلی درباره آب خوزستان و فاضلاب اهواز افزودند: اگر آن توصیه‌ها مورد توجه قرار می‌گرفت مسلماً این وضع ایجاد نمی‌شد که مردم وفادار خوزستان را با وجود این‌همه امکانات و استعدادهای طبیعی و کارخانجات در استان، ناراضی و ناراحت کند.”. .اما او نگفت اگر علت نارضایتی مردم بخاطر رعایت نشدن توصیە های او ست و از زیر دستان خود هم “گلایە” کرد، پس چرا ماموران سرکوبگرش را برای کشتار بی رحمانە مردمی کە بە قول خودش بە حق دست بە اعتراض زدەاند فرستادە و این همە معترض را کە تنها جرم شان حق طلبی است بە خاک و خون کشیدە و زندان هایش را از آنها پر کردە است. روحانی نیز ضمن اذعان بە حقانیت اعتراض مردم خوزستان، مردم را بە پیگیری خواستە هایشان از طریق قانونی و در چهار چوب قانون حوالە داد. گویی در مملکت قانونی عادلانە و دمکراتیک وجود دارد و دولتمردان آن را رعایت می کنند. این برخورد واقعا شیادانە است. اگر قانونی وجود داشت کە کار مملکت بە بن بست نمی رسید. هم خامنەای و هم روحانی دارند فریبکاری می کنند. نظر واقعی آنها همین سرکوبی است کە ٨ روز است بە دستور خود آنها انجام میگیرد. البتە سرکوب خیزش مردمی خوزستان نە بە اسانی جنبشهای پیشین است و نە وضعیت جامعە این اجازە را بە آنها می دهد. هر کس کە بسوی مردمی کە خواستهای اولیە شان آب و نان است شلیک کند جنایتکار است. همین واقعیت خود موجب تردید و تمرد عدەای از ماموران از فرمان شلیک بسوی مردم خواهد شد.

گسترش خیزشهای اجتماعی بعد از تحریم گستردە انتصابات فرمایشی توسط مردم البتە دور از انتظار نبود، اما نە با این سرعت و پس از آن همە وعدە معیشتی کە توسط رئیسی و محافظە کاران بە مردم دادە شد. خود حکومتی ها هم از سرعت و ابعاد گستردە اعتراضات غافلگیر شدەاند. وقتی همە راە های اعتراض و حق طلبی را مسدود می کنند، و وقتی کە انبوهی از بحران و مشکلات و مطالبات پاسخ نگرفتە در جامعە روی هم تلنبار می شوند و رژیم فاسد و نالایق نشستە بر مسند قدرت قادر بە رفع آنها نیست این بسیار طبیعی است کە مردم آمادە انفجار با چنین سرعتی بە اعتراض برخیزند. همین مسئلە در مورد آغاز اعتصاب تاریخی کارگران نفت نیز صدق می کند. خیزش خوزستان نیز مانند خیزش دی و آبان علاوە بر بی آبی و فاجعە زیست محیطی ریشە در فقر، بیکاری، استبداد و معضلات و مشکلات پاسخ نگرفتە مردم داردند و در واقع از همان جنس است و نیک کە بنگریم خواستە هایشان همان نان، کار آزادی است کە حالا بی آبی و محیط زیست نیز بر آنها افزودە شدە اند. این مطالبات اکنون جزء مهمترین مطالبات کارگران و مزدبگیران و سایر گروەهای اجتماعی نیز می باشد. بهمین جهت هم هست کە با حمایت گستردە کارگران و مزدبگیران و سایر گروەهای اجتماعی مواجە شدە.

اصولا سرکوب اعتراضات مطالباتی بە دلیل خصلت مطالباتی شان آسان نیست و اگر بطور موقت بتوانند سرکوب شان کنند ظرف مدت کوتاهی با قدرت و شدت بیشتری بە صحنە بر می گردند. درست همانطور کە در مورد هر سە جنبش کە از سال ٨٨ تا ٩٨ رخ داد دیدیم. روند اعتراضات کارگری نیز بە همین گونە بودە و مثال خوبی است در این خصوص. شدت عمل دستگاە سرکوب نیز نمی تواند این فرایند را متوقف یا دگرگون نماید.

پیشرفت خیزش مردمی خوزستان و همچنین سایر اعتراضات سیاسی و مدنی و پایان دادن بە کشتار و سرکوب جنایتکارانە مردم توسط نیروهای رژیم همچنان نیاز بە همراهی و حمایت قاطع و بی دریغ و هر چە گستردە تر همە گروە ها و جنبش های اجتماعی، بویژە جنبش کارگری و سایر جریانات بە واقع عدالتخواە دارد. همانطور کە بە درستی در بیانیە حمایتی شورای رهبری اعتصاب سراسری کارگران نفت آمدە، خواستە های مردم خوزستان، خواستە های کارگران در سراسر ایران هم هست. هم از این رو دفاع کارگران از خیزش مردم زحمتکش خوزستان دفاع از خواستە های خود کارگران است و کامیابی آن کامیابی ما کارگران است و ناکامی آن ناکامی ما ست